iloveithaki.gr \ dec 25th 2018
σχόλια ημέρας:
- κι ενώ τα χριστούγεννα στοχεύουν να αποτελέσουν μια «μαγική στιγμή», συχνά είναι απίστευτα αγχωτική περίοδος για πολλούς, και συχνά βλέπουμε οικογένειες να συγκρούονται και να τσακώνονται καθώς όλοι εξαναγκάζονται να είναι μαζί, ώστε να περάσουν υποχρεωτικά καλά
- για να ανταπεξέλθουν στις απαιτήσεις των χριστουγέννων, οι εργαζόμενοι αναγκάζονται να υπομείνουν απάνθρωπη μεταχείριση, να εργάζονται υπερβολικά πολλές ώρες για ανήθικα χαμηλούς μισθούς και σε ανασφαλείς συνθήκες.
- τα ανθρώπινα δικαιώματα, συνιστούν μια διαβαθμισμένη «ανθρωπότητα», με πλήρεις ανθρώπους στο ένα άκρο, τους αποκλεισμένους στο άλλο και τη μεγάλη μάζα στο μέσο
επιλογή ειδήσεων:
η σπέκουλα της νδ με τους μισθούς
επειδή η αντιπολίτευση δεν θα αφήσει την ευκαιρία για σπέκουλα να πάει χαμένη, ας θυμηθούμε λίγο πώς φτάσαμε ώς εδώ. Ας θυμηθούμε ότι το 2013 μειώθηκε ο κατώτατος μισθός κατά 22% και θεσπίστηκε το αίσχος του υποκατώτατου με “διαπραγμάτευση” η οποία κράτησε περίπου 20 λεπτά. Ας θυμηθούμε ότι αυτή η κίνηση παρουσιάστηκε ως μέτρο -ασπίδα κατά των απολύσεων και της ανεργίας- και ιδιαίτερα της ανεργίας των νέων! Ας θυμηθούμε ότι οι ίδιοι που υπέγραψαν εκείνη την απόφαση και την παρουσίασαν ως επιτυχία τους, σπεκουλάρουν τώρα από τα έδρανα της αντιπολίτευσης για τους “μισθούς πείνας” που υπάρχουν στην αγορά εργασίας, εξαιτίας της μείωσης που οι ίδιοι επέβαλαν στον κατώτατο μισθό και του χτυπήματος που επέφεραν στις συλλογικές συμβάσεις. Αλλά και τον Κ. Μητσοτάκη, που αρχικά ήταν κάθετα αντίθετος στην αύξηση του κατώτατου μισθού, αλλά τώρα σιγά σιγά τα γυρίζει
ο αυταρχισμός και ο εκφοβισμός της νδ και χρυσής αυγής δεν θα περάσει στην κεφαλονιά
δεν ξέρω καν που πέφτει η θηνιά και ίσως καλύτερα
για τους Κεφαλλονίτες που είναι στα πράγματα, παράγοντες, στελέχη κομμάτων κλπ δεν έχω και τόσο καλή ιδέα όπως και οι περισσότεροι Κεφαλλονίτες. καλό είναι να μη λέμε ονόματα αιτία θέλουν τα λαμόγια του πασοκ και της νέας δημοκρατίας, αλλά έχουμε γνώση, αυτιά και μάτια 70 χρόνια τώρα από που ν αρχίσουμε και που να τελειώσουμε. καλό είναι ν απαντάμε μόνο σε προκλήσεις. η κα θεοπεφτάτου σαν προϊσταμένη της πολεοδομίας προσπαθούσε να κρατήσει την θέση της και ήταν αξιοπρεπής και τυπική, γιατί όπως ξέρετε δεν είμαστε κι από τα καλύτερα παιδιά στην ελλάδα. στις δυο προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις οι Κεφαλλονίτες και θιακοί την τίμησαν με την ψήφο τους και στις επόμενες θα την ξαναψηφίσουν, δεν πάει το χέρι τους να ψηφίσουν νδ και πασοκ. όσο για την επίσκεψη σας στο γραφείο της κας θεοπεφτάτου έχω να παρατηρήσω τα εξής: από τις φωτογραφίες και από ένα video που είδα. είσαστε σωματώδεις και εμφανίσιμοι σαν ηθοποιοί, το ντύσιμο, το ύφος, το αντριλίκι κι ο αυταρχικός εκφοβιστικός τρόπος σας απέναντι σε μιά γυναίκα ταιριάζει μόνο σε χρησαυγήτες. την κάνατε να σας φοβηθεί, όπως φαίνεται από την φωτογραφία, δεν ζητήσατε να της μιλήσετε, και οι Κεφαλλονίτες είναι ξύπνιοι εσείς χάσατε, φαίνεται από ένα χιλιόμετρο ότι ούλα ήταν στημένα, άλλο ένα τέτοιο και η κα θεοπεφτάτου θα ανεβάσει πολύ τα ποσοστά της. όσο για το κύμα οργής του κου βανδώρου έχω να του πω ότι “το κύμα οργής” κατά της νδ, του πασοκ και της χρυσής αυγής έχει μεγαλώσει, το δε “απαγορεύω” στην κα θεοπεφτάτου, θυμίζει το αυταρχικό ύφος του κου μητσοτάκη στη βουλή “βγείτε έξω”, σαν να ήταν η βουλή του πατέρα του. τέλος έχω να πω ότι η κα θεοπεφτάτου είναι πραγματική αριστερή και αγωνίστρια και θα ξαναβγεί ότι και να κάνετε, οι Κεφαλλονίτες δεν έχουν άλλη επιλογή / δδ μανιάς
τα ανθρώπινα δικαιώματα και οι κατατρεγμένοι
ο νίτσε έλεγε, αν ο Θεός, η πηγή του φυσικού δικαίου, πέθανε, έχει αντικατασταθεί από το διεθνές δίκαιο. τα δικαιώματα είναι τρόπος προστασίας του ατόμου αλλά και εργαλείο των κυβερνήσεων για να πειθαρχούν τους ανθρώπους, τις κοινωνίες και, εσχάτως, τον κόσμο. Οι αποικιοκράτες έστελναν πρώτα τους ιεραποστόλους και μετά τις κανονιοφόρους, η σύγχρονη αυτοκρατορία στέλνει πρώτα τις ΜΚΟ για τα ανθρώπινα δικαιώματα και μετά τα βομβαρδιστικά. Και τα δύο ανήκουν στην ίδια παράδοση: Πηγαίνουμε «πολιτισμό» στους βαρβάρους. Οταν όμως τα δικαιώματα επιβάλλονται στις κρατικές πολιτικές και τις συλλογικές προτεραιότητες για να προστατευθεί, υποτίθεται, η ατομική ελευθερία, η κοινωνία αρχίζει να διασπάται και να μετατρέπεται σε ένα σύνολο μονάδων που αδιαφορούν για το κοινό καλό. Με αυτό τον τρόπο η πολιτική αποπολιτικοποιείται. Αλλά σ’ έναν κόσμο με ταξικές, εθνοτικές, ιδεολογικές και έμφυλες συγκρούσεις, η ατομική βούληση, αρχική πηγή των δικαιωμάτων, διαφοροποιήθηκε σε μια δεύτερη συλλογική που την υιοθέτησαν οι καταπιεσμένοι και κατατρεγμένοι. Γι’ αυτούς, τα δικαιώματα δεν έχουν σχέση με νόμους και δικαστές, ένα παιγνίδι που δεν μπορούν να παίξουν. Αποτελούν σύνθημα, κραυγή, τη συλλογική πλευρά ενός αγώνα που για να πετύχει πρέπει να αλλάξει τον κόσμο και όχι να πάρει απλά μερικά δικαιώματα.
[gallery_bank type=”images” format=”thumbnail” title=”false” desc=”false” responsive=”true” special_effect=”overlay_fade-white” animation_effect=”bounce” album_title=”false” album_id=”1582″]
