τόσο καθίκια πια

Κάποιοι φαντασιώνονται τανκς στην ΕΡΤ και λουκέτα σε μέσα ενημέρωσης που δεν γουστάρουν. Δεν διευκρινίζουν αν πρέπει να συλληφθούν και οι εργαζόμενοι. Προφανώς δεν αποκαλύπτουν τις σκέψεις τους, για να μην προλάβουν οι ύποπτοι να την κοπανήσουν και ζητήσουν πολιτικό άσυλο στην Κούβα. Τόσο δημοκράτες. Τόσο ανεκτικοί. Τόσο ευρωπαϊστές. Τόσο καθίκια (κυριολεκτικώς και μεταφορικώς).

Το σενάριο που έχουν στο μυαλό τους είναι το εξής: γίνονται εκλογές, κερδίζει το αγαπημένο τους κόμμα την αυτοδυναμία, για να μην υποχρεωθεί να κάνει σκόντο στις επιδιώξεις του συνεργαζόμενο με άλλους, και αμέσως ξεκινούν οι προγραφές για να καθαρίσει ο τόπος από τους κατσαπλιάδες, να επιστρέψει η χώρα στην κανονικότητα και να θεραπεύσει τις πληγές που προκάλεσε η κομμουνιστική λαίλαπα. Για να γίνει όμως πράξη αυτό το θεάρεστο σχέδιο, πρέπει να συμβούν ορισμένα πράγματα:

● Να γίνουν εκλογές. Πώς είναι τόσο σίγουροι ότι θα στηθούν κάλπες; Με τους νεοκομμουνιστές ποτέ δεν ξέρεις. Είναι ικανοί να κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους προκειμένου να εμποδίσουν τη δημοκρατία να λειτουργήσει. Αλλωστε, τι σόι αριστερή χούντα είναι, αν δεν φροντίσει να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για τη μακροημέρευσή της;

Τυχαία αποκαλούν τον αρχηγό της «νεοκομμουνιστή τυχοδιώκτη»; Αυτός, εκτός από μεγάλος ψεύτης, είναι και αδίστακτος απατεώνας. Δεν ορρωδεί προ ουδενός. Θα κάνει ένοπλη κατάληψη στο Μαξίμου και θα αρνηθεί να το παραδώσει.

● Να κερδίσει τις εκλογές το αγαπημένο τους κόμμα. Εχουν προεξοφλήσει τη νίκη και μάλιστα με μεγάλη διαφορά. Πιστεύουν ότι θα κάνουν περίπατο. Τελευταία, πάντως, τα μηνύματα από τις δημοσκοπήσεις δεν είναι πολύ ενθαρρυντικά. Το κόμμα τους έχει πιάσει ταβάνι και οι άλλοι, οι περιστασιακοί ενοικιαστές της εξουσίας, φαίνεται να τσιμπάνε λίγο λίγο.

Επίσης, δεν πρέπει να θεωρούν δεδομένο ότι οι εκλογές θα είναι τίμιες. Με εκτεταμένη νοθεία, η συμμορία των αριστεριστών, με τη βοήθεια των παράνομων οργανώσεων τις οποίες (για να μην ξεχνιόμαστε) καθοδηγεί, μπορεί να βιάσει την πραγματικότητα.

Σε αυτή την περίπτωση έχουν μία λύση: να πείσουν τον ηγέτη του κόμματος που στηρίζουν να μην αποδεχτεί το αποτέλεσμα, να καταγγείλει την κυβέρνηση urbi et orbi για πρακτικές βίας και νοθείας, να αυτοανακηρυχθεί νόμιμος εκπρόσωπος του ελληνικού λαού, να ζητήσει από τους συμμάχους να αποκηρύξουν τους σφετεριστές και να παρακαλέσει τις ένοπλες δυνάμεις να αναλάβουν πρωτοβουλία για να προστατεύσουν τη δημοκρατία. Υπάρχει προηγούμενο.

● Αλλά ας υποθέσουμε ότι όλα κυλούν ομαλά: οι εκλογές διεξάγονται κανονικά, οι πολίτες ψηφίζουν τη Ν.Δ., ο ΣΥΡΙΖΑ υφίσταται στρατηγική ήττα, ταπεινώνεται εκλογικά, ο Τσίπρας αποδέχεται το αποτέλεσμα, παραδίδει την εξουσία, περνάει τσαλακωμένος στην αντιπολίτευση.

Οι τύποι που ονειρεύονται τανκς στην ΕΡΤ και λουκέτα σε μέσα ενημέρωσης (με διάταγμα; με επιχείρηση οικονομικού στραγγαλισμού;) πώς είναι βέβαιοι ότι η νέα κυβέρνηση θα θελήσει να ακολουθήσει τις συμβουλές τους;

● Και κάτι τελευταίο: Δεν ξέρω πώς θα αντιδράσουν οι εργαζόμενοι στα άλλα μέσα, εμείς πάντως στην «Εφ.Συν.» έχουμε τις καβάτζες μας. Διαθέτουμε τρεις λογαριασμούς σε φορολογικούς παραδείσους.

Στον έναν έχουμε βάλει τα λεφτά από τον Σόρος, στον άλλο τα λεφτά από τον Μαδούρο και στον τρίτο τα λεφτά από τον Κιμ Γιονγκ Ουν. Κι αν χρειαστεί, μπορεί να οργανώσουμε τον τέταρτο γύρο. Είμαστε «με το όπλο παρά πόδα».

Ανάγωγα

Ο τύπος με τη φράντζα (ο Θανάσης Παπαχριστόπουλος κατά τον Δ. Καμμένο) την παρέδωσε την έδρα του.

Εσείς, κ. Δημήτρη Καμμένε;