Με ιδιαίτερη σπουδή, με υπονοούμενα αλλά ακόμα και με ευθείες επιθέσεις στο πρόσωπο της εισαγγελέως του Αρείου Πάγου αντέδρασαν συγκεκριμένα ΜΜΕ στη χθεσινή απόφαση αναίρεσης του βουλεύματος που απέρριψε το τελευταίο αίτημα του Δημήτρη Κουφοντίνα για τακτική άδεια.
Ιδιαίτερη αναφορά, δε, γίνεται ακόμα και στα «εσωτερικά» της εισαγγελίας του ανώτατου δικαστηρίου με την «αποκάλυψη» της διαφωνίας μεταξύ δύο ανωτάτων εισαγγελικών λειτουργών! Λες και αυτό δεν είναι αυτονόητο να συμβαίνει, λες και δεν είναι αυτονόητο ότι ειδικά σε περιπτώσεις ερμηνειών πάντα εμφανίζονται διαφορετικές απόψεις.
Λόγω όμως Κουφοντίνα και κυρίως λόγω της πολιτικής εκμετάλλευσης μιας εκρηκτικής κατάστασης δράσης ακραίων που θεωρούν συμπαράσταση τις βιαιότητες και τις καταστροφές, όλα τα επιχειρήματα και τα κουτσομπολιά ρίχνονται στην αρένα.
Μετά τα ΜΜΕ αναμένεται προφανώς τώρα και η σειρά της αξιωματικής και όχι μόνο αντιπολίτευσης να αντιδράσουν με τη γνωστή φιλολογία της δήθεν παροχής καθεστώτος «προστασίας» σε τρομοκράτες από την κυβέρνηση και μάλιστα με άσκηση πιέσεων στη δικαιοσύνη.
Οι πιέσεις που ασκήθηκαν ευθέως όλο το προηγούμενο διάστημα μέχρι να φτάσει ο κρατούμενος ένα βήμα πριν από τον θάνατο, μη έχοντας κανένα άλλο τρόπο να υποστηρίξει το δίκαιο αίτημά του, δεν υπολογίζονται φυσικά, όπως δεν υπολογίζεται η αλλαγή στάσης του ίδιου εισαγγελέα μετά τις αφόρητες αυτές πολλαπλές πιέσεις.
Πόσο μπορούν άραγε να αντέξουν τρεις πρωτοδίκες όταν πάνω στο κεφάλι τους πέφτει όλη η ελίτ της πολιτικής αλλά και οι ξένες πρεσβείες, αν και των τελευταίων οι αντιδράσεις είχαν σχεδόν κοπάσει μετά τις πρώτες άδειες που πήρε το μέλος της 17 Νοέμβρη;
Ενας εισαγγελέας που εκ των υστέρων ανακάλυψε τη σύνδεση μιας φράσης που είχε πει ένα χρόνο πριν ο απεργός πείνας και που «δύναται να ερμηνευτεί και ως αίμα» σύμφωνα με το σκεπτικό του. Ένα σκεπτικό που στη συνέχεια ανασύρει δήλωση άλλου και όχι του ίδιου του κρατούμενου (θα μπορούσε να το δει αυτό με μια απλή αναζήτηση ο κ. εισαγγελέας) και δράσεις του Ρουβίκωνα για να τεκμηριώσει την επικινδυνότητα του απεργού πείνας.
Κι αυτό κάποιοι το παρουσιάζουν ως ένα θεμελιωμένο σκεπτικό. Κι ας λέει το ίδιο το σκεπτικό ότι ο Νόμος δεν προϋποθέτει για την παροχή άδειας κανενός είδους «ιδεολογική μεταστροφή του καταδίκου».
Στη σύνταξη όμως ενός τέτοιου αβάσιμου σκεπτικού κανένας από όλους αυτούς ούτε είδε ούτε ενδιαφέρθηκε αν εύλογα ήταν αυτό το αποτέλεσμα αφόρητων πιέσεων.
Είναι επικίνδυνη η επαναφορά της θανατικής ποινής, διά της μεθόδου του καταναγκασμού, για λόγους μικροκομματικής πολιτικής
Είναι παρήγορο ότι αυτό το είδε όμως η ανώτατη εισαγγελική λειτουργός και έκανε λίγες ημέρες πριν την παρέμβαση ζητώντας τον πλήρη φάκελο. Διάβασε προφανώς τις εκθέσεις των παραγόντων της φυλακής, των κοινωνικών λειτουργών και των εισαγγελέων. Μελέτησε τα ιατρικά πιστοποιητικά που διαπιστώνουν ότι η ζωή του απεργού κρέμεται κυριολεκτικά από μία κλωστή και φυσικά το σκεπτικό του δικαστικού συμβουλίου, προηγούμενες ανάλογες (επί προηγούμενων κυβερνήσεων) αλλά και πρόσφατες αποφάσεις του Αρείου Πάγου και αργά χθες το βράδυ προχώρησε στην άσκηση αναίρεσης.
Τώρα το ζήτημα θα κριθεί στο αρμόδιο τμήμα του Αρείου Πάγου εν μέσω όλων των παραπάνω αντιδράσεων που επιδιώκουν με προφανή επιπλέον στόχο τη «διασάλευση της τάξης» πριν από τις εκλογές και για εκλογική εκμετάλλευση.
Πριν σπεύσουν όμως να κατακρίνουν ξανά εξώφθαλμα άδικα την Ξένη Δημητρίου, ας κάνουν έναν κόπο να δουν τη διαχρονική δική της αυστηρότατη έως και αδιάλλακτη στάση απέναντι σε ό,τι αφορά πράξεις που αποδίδονται σε μορφές χαμηλής ή υψηλής ένταση τρομοκρατίας.
Το να μην καταδικαστεί με θανατική ποινή ένας κατάδικος με τη διαρκή αποστέρηση των δικαιωμάτων του είναι άλλο, όπως είναι άλλο τα αδικήματα για τα οπαία καταδικάστηκε. Η δράση της 17 Νοέμβρη για πολλούς από εμάς ήταν και είναι απολύτως και χωρίς αστερίσκους απαράδεκτη.
Η επαναφορά όμως για λόγους μικροκομματικής πολιτικής της θανατικής ποινής διά της μεθόδου του καταναγκασμού είναι επικίνδυνη και όσοι δεν το κατανοούν ας κοιτάξουν απέναντι στην άλλη πλευρά του Αιγαίου.
Η υποκρισία και η επιμονή σε εξαιρέσεις την ίδια στιγμή που τα αιτήματα όλων όσοι έχουν ζητήσει άδεια και βαρύνονται με παρόμοια εγκλήματα έχουν γίνει δεκτά και κυρίως την ίδια στιγμή που και ο συγκεκριμένος κρατούμενος έκανε σωστή χρήση όλων των προηγούμενων αδειών του εξηγεί πολύ καθαρά το ποιοι πραγματικά ασκούν πιέσεις.
