αν κάποιος σου έλεγε τότε…

 Κάποιος που θα σου έλεγε όλ’ αυτά που θα συνέβαιναν από τότε κι ώς τα σήμερα. Και όλ’ αυτά που θα γίνονταν από τότε κι ώς τα σήμερα. Ασφαλώς θα τον κοιτούσες περίεργα. Θα τον θεωρούσες αθεράπευτα αιθεροβάμονα ή απλώς ψωνισμένο. Μπορεί και τρελό…

Του Βασίλη Πάικου

Να βρισκόταν, λέει, κάποιος που θα σου έλεγε τότε:

* Ότι ο Αλέξης Τσίπρας θα «άντεχε» ώς το καλοκαίρι του 2019. Ότι δεν επρόκειτο για «αριστερή παρένθεση». Κι ότι σε πείσμα της πολύπλευρης και ολομέτωπης αμείλικτης πολεμικής από τους πάντες, μέσα κι έξω από τη χώρα. Ενώ δεν διέθετε αυτοδυναμία. Και απέναντι σε όλα τα δυναμικά ερείσματα της εξουσίας. Θα έφτανε σχεδόν ώς την ολοκλήρωση της συνταγματικής θητείας της κυβέρνησής του.

* Ότι ενώ τότε ήταν σχεδόν ολομόναχος στην Ευρώπη, με μονάχα τη «χαλαρή» στήριξη από τη Γαλλία του Φρανσουά Ολάν και από την Ιταλία του Ματέο Ρέντζι. Με την άκρα καχυποψία, στα όρια της ενεργού εχθρότητας όλων των άλλων. Σήμερα θα είχε εξασφαλίσει ισχυρές συμμαχίες στην Ευρώπη αλλά και πέρα απ’ αυτήν. Κι όχι μόνο, αλλά θα τον εγκωμίαζαν σχεδόν οι πάντες. Θα έφτανε δε να αποτελεί σημείο αναφοράς για ολόκληρη την Ευρώπη.

* Ότι μέσα στην πιο βαθιά κρίση της χώρας θα ανέκυπτε το προσφυγικό-μεταναστευτικό ως πρόβλημα περίπου ισοδύναμης αρνητικής δυναμικής με την ίδια την κρίση. Και θα το χειριζόταν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Με όρους ανθρωπισμού πάνω απ’ όλα, αλλά και αποτελεσματικότητας. Έτσι και τόσο ώστε σήμερα, και ενώ μεγάλος αριθμός προσφύγων – μεταναστών παραμένει στη χώρα, ουδείς συζητά γι αυτό.

* Ότι θα λυνόταν το “Μακεδονικό“. Ζήτημα εθνικής εμβέλειας, που σερνόταν και κακοφόρμιζε για 30 χρόνια. Ότι θα λυνόταν δε με όρους τόσο ευνοϊκούς για τη χώρα, τέτοιους που ουδείς μπορούσε να προβλέψει, να φανταστεί, ούτε καν να ελπίσει.

* Ότι θα εγκαινιαζόταν πολυδιάστατη και άκρως παραγωγική εξωτερική πολιτική. Με την επίτευξη τριμερών και τετραμερών διπλωματικών σχημάτων, σε βαλκανικό και σε μεσογειακό επίπεδο. Ενώ με ελληνική πρωτοβουλία θα λειτουργούσε το φόρουμ των χωρών του ευρωπαϊκού Νότου, με ήδη θετικά αποτελέσματα.

* Ότι η κυβέρνηση Τσίπρα δεν θα δίσταζε να σηκώσει διπλωματικό ανάστημα απέναντι στη Ρωσία του Πούτιν, όταν διαπίστωσε πως η τελευταία παρενέβαινε ανεπίτρεπτα στα εσωτερικά ζητήματα της χώρας.

* Ότι, ακριβώς πάνω στα τέσσερα χρόνια από την υπογραφή του 3^ου Μνημονίου, η χώρα θα πετύχαινε «καθαρή έξοδο» από τα Μνημόνια και από την επιτροπεία. Δίχως να υποκύψει στις προκλήσεις της «προληπτική γραμμής στήριξης», δηλαδή ενός είδους «υβριδικού Μνημονίου», όπως κάποιοι πίεζαν ασφυκτικά. Εξασφαλίζοντας παράλληλα το -εντελώς άθικτο ακόμη- «μαξιλάρι» των 41 δισ. Και ξεκινώντας τις διαδικασίες πρόωρης αποπληρωμής του ακριβού μέρους του δανείου του ΔΝΤ.

* Ότι θα πετύχαινε ιστορικό χαμηλό (γύρω στο 3%) για το δεκαετές κρατικό ομόλογο. Έναντι του σχεδόν 8-10%(!) στο οποίο το παρέλαβε. Η δε πρόσβασή της χώρας στις διεθνείς χρηματοπιστωτικές αγορές θα ήταν πλέον ορθάνοιχτη.

* Ότι, μέσα σε τέσσερα χρόνια, θα μείωνε την ανεργία σχεδόν κατά 10 ποσοστιαίες μονάδες. Ενώ θα περιόριζε δραστικά την αδήλωτη και την υποδηλωμένη εργασία.

* Ότι θα επανέφερε τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας. Και θα βελτίωνε ουσιαστικά το εν γένει καθεστώς των εργασιακών σχέσεων.

* Ότι θα προχωρούσε στην αύξηση του κατώτατου και στην κατάργηση της ντροπής του υποκατώτατου μισθού. Και θα ήταν αυτές οι πρώτες-πρώτες αυξήσεις από την έναρξη της μνημονιακής εποχής.

* Ότι, παρά το γεγονός ότι τελούσε σε μνημονιακό καθεστώς, δεν θα προχωρούσε σε καμιά απολύτως απόλυση. Αντιθέτως, θα ξεκινούσε η ροή χιλιάδων προσλήψεων, κατά κύριο λόγο στην Υγεία και στην Παιδεία.

* Ότι θα κατάφερνε να μην κοπούν οι συντάξεις την 1η.1.2019, παρά τα σχετικώς προβλεπόμενα.

* Ότι θα νομοθετούσε και την ακύρωση της μείωσης του αφορολόγητου, την επίσης προβλεπόμενη για την 1η.1.2020.

* Ότι θα προσέφερε βαθειά ανάσα σε εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες, με τις 120 δόσεις για την εφορία και για τα ασφαλιστικά ταμεία.

* Ότι θα εξασφάλιζε την πρόσβαση όλων τωνανασφάλιστων συμπολιτών μας στις δημόσιεςυπηρεσίες Υγείας.

* Ότι θα κατοχυρωνόταν απολύτως η πρώτη κατοικία έναντι των διεκδικήσεων των τραπεζών, για όλους τους πολίτες.

* Ότι, μετά από 30 ολόκληρα χρόνια, τα ιδιωτικά τηλεοπτικά κανάλια θα υποχρεώνονταν να περάσουν στην νομιμότητα. Παρά την λυσσώδη αντίδραση των καναλαρχών, με την συνεπαγόμενη πολεμική κατά της κυβέρνησης. Και την προκλητική αβάντα σχεδόν του συνόλου της αντιπολίτευσης, προεξαρχούσης βεβαίως της Ν.Δ., υπέρ των συμφερόντων των καναλαρχών.

* Ότι θα ξεκινούσαν οι διαδικασίες διεκδίκησης των πολεμικών γερμανικών αποζημιώσεων και του κατοχικού δανείου. Και με την επίσημη επίδοση στο Βερολίνο της σχετικής ρηματικής διακοίνωσης.

* Ότι θα προωθείτο σειρά μέτρων πολιτικής «κανονικότητας» για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Από το σύμφωνο συμβίωσης ώς την ταυτότητα φύλου. Και από τη διευκόλυνση της παροχής ιθαγένειας ώς τον περιορισμό της Σαρίας.

* Ότι θα μετρούσαμε ήδη τρία χρόνια θετικών ρυθμών ανάπτυξης. Ενώ οι εξαγωγές της χώρας θα σημείωναν όλο και υψηλότερους δείκτες χρόνο με τον χρόνο.

* Ότι θα ξεπάγωναν δεκάδες για χρόνια βαλτωμένα μεγάλα δημόσια έργα. Τα περισσότερα των οποίων έχουν ήδη ολοκληρωθεί.

* Ότι θα είχε πραγματοποιηθεί η πρώτη φάση της αναθεώρησης του συντάγματος. Προς εκσυγχρονιστική των θεσμών και προοδευτική των δικαίων και των δικαιωμάτων κατεύθυνση.

* Ότι θα είχε μειωθεί κατά 30% μεσοσταθμικά ο ΕΝΦΙΑ, καθώς και σημαντικά ο ΦΠΑ για τα περισσότερα είδη πρώτης ανάγκης.

* Ότι θα εγκαινιάζονταν και θα λειτουργούσαν ήδη οι πρωτοβάθμιες δομές Υγείας, που σώζουν κόσμο και κοσμάκη.

* Ότι, διαρκούσης της σκληρής μνημονιακής πραγματικότητας, θα λαμβάνονταν γενναία μέτρα κοινωνική φροντίδας, μέτρα διάσωσης των απελπισμένων συμπολιτών μας. Από το κοινωνικό εισόδημα αλληλεγγύης ώς τα επιδόματα ενοικίου, φοιτητικής στέγασης, ενέργειας και θέρμανσης. Και από το μεταφορικό ισοδύναμο για τους νησιώτες ώς τη δωρεάν μετακίνηση των ανέργων.

* Ότι θα είχαν ήδη τεθεί πολύ γερά θεμέλια για την κάθαρση του δημόσιου βίου. Έτσι ώστε να μην είναι πλέον εύκολο να τα πάρει κανείς πίσω, δίχως να εκτεθεί ανεπανόρθωτα… Ότι… ότι… ότι…

…Σκέψου, λέει, να βρισκόταν κάποιος, εκείνο το δραματικό καλοκαίρι του 2015, που θα μπορούσε να σου πει όλ’ αυτά που θα γίνονταν από τότε κι ώς τα σήμερα. Θα τον έπαιρνες σίγουρα για αθεράπευτα αιθεροβάμονα ή και για ψωνισμένο. Μπορεί και για τρελό…