αυγή, 14.01.24 15:00
Θανάσης Καρτερός
Ο Τσίπρας είναι πολύ παρών εν τη απουσία του. Αυτό άλλους κάνει να ελπίζουν, άλλους προβληματίζει, άλλους ανησυχεί
Θα κάνει ο Τσίπρας νέο κόμμα. Θα διεκδικήσει την προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ. Αμφισβητεί τον Κασσελάκη. Περιμένει να ηττηθεί ο ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές για να επανέλθει. Υπόγειες επιθέσεις από τους νέους ενοίκους της Κουμουνδούρου. Ανησυχίες, ερωτήματα, κραυγές και ψίθυροι, ψυχογραφήματα, κάτι εξομολογήθηκε σε συνεργάτη του που το εξομολογήθηκε σε συνεργάτη μας. Ακατάσχετο μπλα-μπλα εν ολίγοις δημοσιογραφούντων σεναριογράφων με πρωταγωνιστή τον Τσίπρα. Ένας Τσίπρας την ημέρα τη μιζέρια κάνει πέρα. Ή, αλλιώς, φτιάχνει τη μέρα σε κάποιους και τη χαλάει σε άλλους.
Τι δηλοί το δείγμα; Ότι, αν και εκτός τρέχουσας πολιτικής, ο Τσίπρας παραμένει εντός τρέχουσας σεναριολογίας. Τον φόβο του να ’χουν, που έλεγε η γιαγιά Μαριγούλα, έξοχη εκπρόσωπος του αποκαλυπτικού κουτσομπολιού, αλλά αναρωτιέται κανείς μέχρι πού θα φτάσουν οι πιστοί της γνωστής αρχής: Μην αφήνεις τα γεγονότα να σου χαλάσουν μια ωραία ιστορία. Και τα γεγονότα στην περίπτωση αυτή είναι πιο αποκαλυπτικά από τις «αποκαλύψεις»: Πρώτον, ο Τσίπρας είναι μέλος του ΣΥΡΙΖΑ. Δεύτερον, βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ. Τρίτον, εκπροσωπεί τον ΣΥΡΙΖΑ στο Συμβούλιο της Ευρώπης.
Υπάρχει κι ένα τέταρτο. Πεισματάρικο. Ο Τσίπρας δεν διαπράττει ούτε λέξη, κίνηση, νεύμα που να υπαινίσσεται άλλη στάση από αυτή που έχει επιλέξει. Ενεργός, αλλά χωρίς καμιά ανάμειξη στην ατζέντα και στα θέματα επικαιρότητας. Πολύ περισσότερο, καμιά ανάμειξη στα του ΣΥΡΙΖΑ. Που πάει να πει ότι αποδέχεται τις αποφάσεις του κόμματος στο οποίο ανήκει και τις αποφάσεις των μελών του. Αν συμφωνεί ή δεν συμφωνεί με όσα αποφασίζονται, γίνονται ή παραλείπονται από τους επιγόνους, αυτό αφορά το αναφαίρετο δικαίωμα κάθε μέλους, πολύ περισσότερο ενός πρώην πρωθυπουργού, να έχει άποψη.
Το αξιοσημείωτο που ελάχιστοι κάνουν τον κόπο να σημειώσουν είναι ότι, σε αντίθεση με την πληθώρα απόψεων και προτάσεων με αξιώσεις καινοτομίας που διατρέχουν την επικαιρότητα του ΣΥΡΙΖΑ, ο Τσίπρας δεν δημοσιοποιεί τις όποιες απόψεις, ανησυχίες ή και αντιρρήσεις του. Αυτό, όπως τον κατηγορούν ορισμένοι, δίνει χώρο στους αυτόκλητους διερμηνείς του, αφού αποφεύγει ακόμα και τις διαψεύσεις. Κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν ότι αν άνοιγε τέτοια φάμπρικα, θα έπρεπε να διαθέτει πολυμελή επιτροπή διαψεύσεων που να επιλαμβάνεται σεναρίων και παραμυθιών. Σε εικοσιτετράωρη βάση.
Ενα χρήσιμο σχόλιο επ’ αυτού: Κάποτε η σιωπή δεν δείχνει απλώς, αλλά είναι σοβαρότητα. Και κάτι επίσης χρήσιμο για όλους, που εύκολα συνάγεται από την εμμονή των σεναριογράφων: Ο Τσίπρας είναι πολύ παρών εν τη απουσία του. Αυτό άλλους κάνει να ελπίζουν, άλλους προβληματίζει, άλλους ανησυχεί. Κι άλλους, όπως φαίνεται, φοβίζει. Πολύ. Τελευταία απόδειξη για το τελευταίο, το μαύρο event με τίτλο «Πίσω στο Μάτι!» και πρωταγωνιστή -πάλι!- τον «απάνθρωπο και αισχρό Τσίπρα». Εντάξει, καταλάβαμε. Η γιαγιά Μαριγούλα που λέγαμε…