του: διον. διομ. μανιά
μαζί στον αγώνα, μαζί στη λευτεριά.
γιατί δεν υπάρχει αρβανίτης κι έλληνας, δεν υπάρχει δούλος και ελεύθερος, δεν υπάρχει άντρας και γυναίκα. (παράφραση δ. δ. μανιά)
«…Φαντάστηκα έναν Ελληνισμό μεγάλο, έμορφο, με την δημοτική του γλώσσα, έναν Ελληνισμό, πού περιλαβαίνει μέσα του καί την αλβανική ψυχή καί γλώσσα, τη συγγενική του»:
Ίων Δραγούμης («Ο Ελληνισμός μου καί οί Έλληνες»)
«Άϊντε ωρέ Σκεντέρμπεη, άϊντε ωρέ ξακουσμένε αρβανιτοβασιλιά…«Σα ρον Σκεντερμπέο,σκιπετάρ νούκ το τεμπένεν κούρ σκλάβ τέ τιέρβε!»(«Όσο ζάει ο Σκεντέρμπεης,οί Αρβανίτες δε θα καταντήσουν ποτές σκλάβοι των άλλων!»)»
«Είμεστε αδέρφια,ωρέ γέρο,ας είμεστε από δύο πίστες,κι ας λεν ό,τι θέλουν τα μαγαρισμένα τα στόματα των οχτρών μας»:
Κώστας Κρυστάλλης,από το διήγημά του «Η Εικόνα»(αναφέρεται στον Σκεντέρμπεη καί στην κοινή καταγωγή Ελλήνων καί Αλβανών)