συντάκτης: aris
σχόλιο στην ανάρτηση “το σκάνδαλο των τραπεζών με απλά λόγια”
Ωραίο το άρθρο του Βαξεβάνη και διαφωτιστικότατο για όσους έχουν την υπομονή να το διαβάσουν και θα προέτρεπα γι΄αυτό.
Το πρώτο που κατάλαβα ήταν ότι έπρεπε και εγώ να τρέχω στις ομιλίες των κομμάτων γιατί κερδισμένοι βγήκαν αυτοί που έκαναν τις βόλτες τους με τα πούλμαν και τις μακαρονάδες τους έτρωγαν. Τώρα οα πληρώσουν τα μακαρόνια που έφααν, λίγο ακριβούτσικα αλλά τουλάχιστον λίγδωσε και το αντεράκι τους, ενώ εγώ ο βλάκας πληρώνω τα κερατιάτικα!!
Στα σοβαρά τώρα λύση ποια υπάρχει? Να κρατικοποιηθούν οι τράπεζες? Και ποια κρατική επιχείρηση δούλεψε για το συμφέρον των πολιτών? Όλες κατά διαόλου πήγανε και ποιοι τις διοικούσαν?
Μα εγώ, ή ο διπλανός μου, ή ο πάραδιπλανός μου. Σκατά με το συμπάθιο.
Που είναι ο πραγματικά Έλληνας πολίτης? Οι κρατικές τράπεζες πήγαν καλά? Ποια απ΄όλες? Δική μας περιουσία ήταν, τις προσέξαμε? Μπαρμπούτσαλα! Όλοι αρπαχτές κάνανε χωρίς κανένα ενδιαφέρον από το κλητήρα μέχρι το διευθυντή. Όλοι κομματόσκυλα ήγανε και κάνανε ό,τι θέλανε με την άδεια του «μπάρμπα» που εγώ ψήφιζα.
Δηλαδή ο κλητήρας το έπαιζε διευθυντής με την άδεια του «αποπάνου» του, που δάνειζε το κόμμα να με ταΐζει προεκλογική μακαρονάδα, να φωνάζω για να βγεί το κόμμα που θα στήριζε τον «αποπάνω» του για να μου κάνει πάλε ο κλητήρας το διευθυντή και να πηγαίνει η τράπεζα και εγώ άρα, κατά διαόλου όπου και φτάσαμε.
Ο φαύλος κύκλος δηλαδή. Η παλιά πρασινοκρατούμενη Εμπορική τράπεζα κάποτε με έστειλε εμένα ένα μισθωτό στον εισαγγελέα, που πήγα άνευ δικηγόρου και αθωώθηκα. Τέτοια χοντρομ@λ#κία είχαν κάνει. Ποιος να ζητήσει ευθύνες από ποιόνα εκεί μέσα?
Για τις κλεψιές φυσικά το ίδιο ίσχυε. Στην ουσία διάλυση!
Με ποια παιδεία των πολιτών θα δουλέψουν κρατικές επιχειρήσεις?? Των κλεφτοκοτάδων και των ωχαδερφιστών?
Δούλευα πολλά χρόνια σε μεγάλη ιδιωτική επιχείρηση, κάναμε επενδύσεις δις δραχμών τότε και σε έξι μήνες γινόταν απόσβεση, δούλεψα και σε Δημόσιων συμφερόντων, της παλαβής το κάγκελο, ένα μπορντέλο! Τώρα είναι σχεδόν ιδιωτική.
Τα λεφτά και οι κόποι μου εμένα και του κάθε πολίτη χαθήκανε, γιατί?
Γιατί οι «αποπάνω» αλλά και πολλοί «αποκάτω» φύγανε με περιουσίες.
Σε λαό χωρίς επίπεδο δεν έχει έννοια Δημόσια περιουσία αγαπητέ κ Βαξεβάνη, χρειάζεται «ποιότητα».
Πρώτα φτιάχνεις την «ποιότητα» και μετά κάνεις όνειρα ευνομούμενης και πετυχημένης πολιτείας.
Πρώτα μαθαίνεις το γύφτο το πλεονέκτημα που έχει όταν φοράει παπούτσι και μετά του τα χαρίζεις, αλλιώς για να βάνει μέσα το καλαμπόκι να τρώνε οι κότες του θα τα χρησιμοποιεί.
Πρώτα μαθαίνεις τον αγρότη τι σημαίνει συνεταιρισμός και μετά τον δημιουργείς.
Πρώτα του μαθαίνεις τι σημαίνει επιδότηση και μετά του τη δίνεις.
Πρώτα μαθαίνεις του πολίτη τι είναι το διεκδικούμενο και μετά τη διεκδίκηση.
Εδώ συμβαίνει το ανάποδο και δυστυχώς δεν υπάρχουν θεμέλια, αλλά πασαλείμματα στη λάσπη, για να αντιστραφούν τα πράγματα προς το καλύτερο.
Ποτέ κανείς δεν θα μάθει στον Έλληνα τις ευθύνες του γιατί δε συμφέρει.
Πάντως πολύ είναι ευτυχισμένοι για της θεωρίας του μοιραίου, του μελλοντικού παραδείσου, του παραμυθιού γενικότερα και της δικαιοσύνης του ήλιου του νοητού.
Νοητού όμως, αυτού δηλαδή που μπορούμε να τον αναπαραστήσουμε με τον νου μας.
Αυτά τα ολίγα και σε όποιον αρέσουν, αρέσουν.
Χουά χα χα χα χα χα χα χα χα χα.
