του νίκου λουράντου
“όταν η διοίκησις βιάζει, αθετεί, καταφρονεί τα δίκαια του λαού και δεν εισακούει τα παράπονά του, το να κάμει τότε ο λαός, ή κάθε μέρος του λαού, επανάσταση, ν αρπάξει τα άρματα και να τιμωρήσει τούς τυράννους του, είναι το πλέον ιερό απ όλα τα δίκαιά του και το πλέον απαραίτητον απ όλα τα χρέη του…”
Αυτά έγραφε, ανάμεσα σε άλλα ο Ρήγας κάπου εκεί στα 1779 , την 1η Δεκεμβρίου του 1797 συνελήφθηκε στην Τεργέστη, από αυστριακούς και ιταλούς και αφού παραδόθηκε, μαζί με τούς συντρόφους του, στούς τούρκους του βελιγραδίου, υποβλήθηκαν σε φριχτά βασανιστήρια και άφησαν την τελευταία τους πνοή στα κελιά του πύργου nebojsa, τα δε σώματά τους πετάχτηκαν στα νερά του δούναβη.. όραμά του η ένωση όλων των βαλκανικών λαών και οι απελευθέρωσή τους απο το τυραννικό οθωμανικό καθεστώς.
Ποιος θυμάται άραγες το όνομα του ανθρώπου (καταχρηστικός ο όρος) που πρόδωσε το Ρήγα και τούς συντρόφους του, στους δήμιούς τους; αυτή είναι η μοίρα των προδοτών (γνήσια τέκνα και αυτοί της μητέρας ελλάδας βεβαίως) είτε θα τούς έχουν ξεχάσει οι πάντες ή θα τούς θυμούνται δίνοντας το όνομά τους σε επαίσχυντες πράξεις, οικονόμοι, εφιάλτες, πιλιογούσηδες, νεννέκοι ελληνες….
χαλαρώνοντας λοιπόν, στο θιάκι μετά από τη χούντα, σε τοπικό επίπεδο όλοι οι εκλεγμένοι άρχοντες εκλέχτηκαν ως αποτέλεσμα “χαλαρής”ψήφου (δεν ήταν δα και πολλοί, σε 41 χρόνια 5..), εχτός ίσως από την πρώτη τετραετία του Αρσένη, λόγω κεκτημένης ταχύτητας και περιρρέουσας ατμόσφαιρας, όλες οι υπόλοιπες εκλογικές αναμετρήσεις και τα αποτελέσματά τους είχαν σχέση με την πολιτική όση σχέση έχουν οι βεδουίνοι με το αλπικό σκι, κουμπαριές, φιλικές σχέσεις, μικροσυμφέροντα, υπερφίαλα εγώ, διάφορα συμπλέγματα, μιμητισμός, προσφάτως δε μας προέκυψαν και καινούργιες ανησυχίες ψιλοαπολιτίκ, κάτι σαν το “ποτάμι” δηλαδής με λόγο (και οχι μονο αγοραίο) που υποστηρίζουν τον όποιο λόγο τους με επιχειρήματα του στυλ “επαγγελματική επιτυχίας”, ξεχνώντας οτι καμιά σχέση δεν εχει η διοίκηση οποιασδήποτε επιχείρησης μεγάλης η μικρής με τη διοίκηση ενός Δήμου και περισσότερο μιάς χώρας.
Στις ερχόμενες διπλές η τριπλές η και τετραπλές ακόμη εκλογές θα κληθούμε όλοι και όλες να κρίνουμε όλους τους υποψηφίους με αμιγώς πολιτικά κριτήρια που παει να πει χοντρικά για το καλό των πολλών και οχι ως συνήθως των ολίγων, και οχι ανάλογα με το βάρος τους, το χρώμα τους, την πίστη τους (η οχι) τις ερωτικές η άλλες προτιμήσεις τους ας αφήσουμε τούτη τη φορά τα “μανταλάκια”κενά..
ΥΓ:
θα μου πείτε, τι σχέση έχει ο Ρήγας με όλα τα υπόλοιπα;
ακούστε λοιπόν: κατ αρχήν, κάπως έπρεπε να το συνδέσω όλο αυτό, ποιητική αδεία που λενε… μετά ήθελα να πω και γω οτι εδώ που ζούμε “εχει απ όλα ο μπαξές” ήρωες και προδότες καλούς και κακούς …. και πάει λέγοντας και όλοι αυτοί αγαπητοί μου σύννησοι πατριωτάκια μας, δεν ήτανε τίποτις εξωγήινοι και άμα πάμε και πίσω-πίσω μπορεί να βγούμε και συγγενείς!!!!
ΥΓ:
….η ανηθικότητα της εξουσίας δε χρειάζεται μακρές διαδικασίες αλλαγής στάσης και ιδεολογικά μαθήματα…
στεριά θάλασσα, θεοί γραφτό είναι να χαθούνε… ας ξανασκεφτούμε λιγάκι ξανά λίγο αλλιώς και ας αφήσουμε χώρο στην καρδιά μας στην απλότητα και την αλληλεγγύη σε ένα χαμόγελο ρε αδερφέ..
