Γιατί τα παιδιά μας, σήμερα, είναι τόσο ανορθόγραφα;
Ακόμα και καλοί μαθητές, σου γράφουν το “όλα” με ωμέγα! Τι φταίει, τι συμβαίνει; Η παρελθοντολαγνεία λέει, ότι παλιότερα η παδεία, με τους αυστηρούς κανόνες της, τη σοβαροφάνεια, την αστυνόμευση των μαθητών και την επιμονή της στα κλασσικά μαθήματα, ήταν πιο καλή. Δεν ξέρω, δεν είμαι αυτή που θα βρώ το λάθος, απλά το επισημαίνω, όπως και πολλοί άλλοι από μας.
Τα παιδιά σήμερα είναι αετοί! Πανέξυπνα. Τόσα εργαλεία και βοηθήματα έχουν στα χέρια τους, από πολύ μικρά-δεν αναφέρομαι και στα “εκπαιδευτικά συμπληρώματα”, τα φροντηστήρια-σε σχέση με μας, που γράφαμε στην “πλάκα” με κιμωλίες και το θεωρούσαμε και γεγονός! Το επικροτώ, δεν το αναιρώ . Το ποτάμι πάει μπροστά, κακά τα ψέματα.
Εξοικιωμένα τα παιδιά μας στη νέα τεχνολογία, αφού τα Χριστουγεννιάτικα δώρα μας περιορίζονται στα ηλεκτρονιικά, Τα παίζουν στα δάχτυλά τους. Τριών χρόνων και τον βλέπεις τόν μπέμπη να παίζει το ηλεκτρονικό του παιχνιδάκι μια χαρά. Στυπόχαρτο η μνήμη του , τ’απορροφά όλα σε χρόνο ντετέ!
Μπράβο τους! Πρροχωράνε, δεν λέω, μα με την ορθογραφία τι γίνεται; Προσβάλλουν, χωρίς να το θέλουν, το γλωσσικό μας παρελθόν.
Δεν ξέρω αν φταίει, το σύγχρονο ηλεκτρονικό μέσο, ο απλουστευτής Μπαμπινιώτης ή το εκπαιδευτικό εν γένει σύστημα.
Η γλώσσα και η ορθογραφία νοσεί. Γιατί;
Η παγκοσμιοποίηση τα σκότωσε ολα; Δεν νομίζω.
Μια Θιακιά
One Comment
aris
Να απαντήσω αν και θα μεροληπτώ ίσως μια και μάλλον ανορθόγραφος.
Οφείλω να ομολογήσω ότι ένα κείμενο γραμμένο με ωραία γράμματα και ορθογραφημένο μου αρέσει οπτικά, αλλά ταυτόχρονα με προτρέπει στην ιδέα ενός ατόμου γεμάτο κλασικούρα πράγμα που δεν ισχύει πάντα όμως.
Έχω βρεί ένα γράμμα του πατέρα μου (τι μαρτύριο και αυτά τα γράμματα που με ανάγκαζαν να γράφω), που λέει στη μάνα μου: Ρε γυναίκα τι ορνιθοσκαλίσματα γράφει αυτός ο γιος μας, για την ορθογραφία δεν έλεγε τίποτα γιατί μου έμοιαζε. Χα χα χα.
Κάποτε ήμουνα της άποψης μιας παγκόσμια κοινής γλώσσας αλλά Εσπεράντο δηλαδή.
Σήμερα με την εκμετάλλευση που συντελείται δεν μου φαίνεται καλή ιδέα αν και εκεί μας οδηγούν.
Πρακτικά η ορθογραφία ήταν ένα πρόβλημα προόδου των παιδιών γιατί με το χρόνο που αφιέρωναν να μάθουν ορθογραφία (η οποία για ορισμένα είναι άπιαστο όνειρο) μάθαιναν σχεδόν μια ξένη γλώσσα πολύ χρήσιμη σε αυτά.
Ούτε μπορείς κατά το παλιό πρότυπο να χαλάς το μέλλον ενός μυαλού «ξυράφι» επειδή δεν έχει καλό γραφικό χαρακτήρα, ή είναι ανορθόγραφος. Και τα περισσότερα τέτοια μυαλά γράφουν στα παλιά τους τα παπούτσια κάτι τέτοια ενδιαφέροντα.
Το πρόβλημα είναι πιο πολυσύνθετο με τη χρήση της νέας τεχνολογίας στα πάντα. Έχεις και ορθογράφο, βγάνεις και τετραγωνικές ρίζες, ξέρεις και το πατέρα του Κολόμβου…
Κάπου ο άνθρωπος εξαρτάται πλήρως από τη χρήση των μηχανών και οι περισσότεροι προσαρμόζονται σε ένα είδος ρομποτοποίησης όπως το άλογο στ΄αλέτρι.
Σιγά – σιγά χάνεται με αυτό τον τρόπο η ανεξαρτητοποίηση των ατόμου.
Πιστεύω ότι στο μέλλον θα υπάρξουν μεγάλες αλλαγές που εμείς οι μάλλον τυχεροί δε μπορούμε να τις δεχθούμε ούτε με τη σκέψη.
Ανεξέλεγκτες καταστάσεις!
Τα πάντα ρει όμως…
Χουά χα χα χα χα χα χα χα.