Τ´είχες Γιάννη τ’είχα πάντα.
Από Κολυβά και εντεύθεν, δεν υπήρξε εκλογική αναμέτρηση στο νησί μας-για ανάδειξη Δημάρχου, που να μη γελάσαμε. Για πολύ γέλιο μιλάμε. Θυμάστε, απείρου κάλλους μπουνιές, τραμπουκισμοί, μέχρι και κατάρρευση εκλογικού κέντρου είχε η συνταγή!
‘Ίσως να φταίει:
Το ιδιαίτερο Θιακοκεφαλλονήτικο ψυχόγραμμά μας
Το εκρηκτικό ταπεραμέντο μας
Το φιλόδοξο του χαρακτήρα μας
Η αρχομανία μας
Ο καθόλου δημιουργικός ανταγωνισμός μας
Η αιώνια κατάρα του αλληλοφθόνου μας
Ο τεράστιος εγωϊσμός μας
Κάτι απ’όλα αυτά θα πρέπει να φταίει, βρε παιδιά, για να διαιωνίζεται αυτή η κατάσταση.
Να το βρούμε, να το εντοπίσουμε για να το λύσουμε, λένε σ’αυτές τις περιπτώσεις. Σε μας αυτή η θεωρία δεν στέκει. Η ξεροκεφαλιά μας είναι πασίγνωστη. Μίλια μπροστά σε όλους τους τομείς θα ήμασταν χωρίς αυτό το κουσούρι.
Μαλλιοτραβήγματα, λοιπόν και σ’αυτήν την εκλογική αναμέτρηση, ακούω :
Ανακατατάξεις της τελευταίας στιγμής. Αποχωρούν χωρίς σπουδαία αιτία βασικά στελέχη των συνδυασμών, μετά από γενναίους καυγάδες, με ωραία φρασεολογία, αφήνοντας στα κρύα του λουτρού αυτόν που ηγείται του συνδιασμού.
‘Ολα παίζονται στο τραπέζι των εκλογικών διαπραγματεύσεων, με πισώπλατες μαχαιριές να δίνουν και να παίρνουν.
Αυτά έχει η πολιτική, φίλοι μου και ειδικά στο Θιάκι. Τι να κάνουμε;
Μια Θιακιά
