του δημήτρη ραυτόπουλου, υποψήφιου δημοτικού
συμβούλου με την Ριζοσπαστική Κίνηση Πολιτών Ιθάκης.
Θα ήταν δύσκολο να αντιταχθεί κάποιος στην άποψη πως η οικονομική κρίση είναι απότοκο της πολιτιστικής παρακμής που διέπει την πολιτεία και διαβρώνει την κοινωνία την τελευταία, τουλάχιστον, τριακονταετία. Όλα αυτά τα χρόνια η χώρα βρέθηκε να ζει βυθισμένη και να πνίγεται μέσα στις ψευδαισθήσεις των υποσχέσεων για εκσυγχρονισμούς και μεταρρυθμίσεις οι οποίες, κυρίως μέσω των τεχνοκρατικών αντιλήψεων των πολιτικών που κυβέρνησαν τον τόπο, θα οδηγούσαν στην οικονομική ευημερία.
Απέτυχαν οι τεχνοκράτες και κάποιος εύλογα θα μπορούσε να υποστηρίξει πως η οικονομική κρίση και τα παρελκόμενά της δεν μπορεί να ξεπεραστούν στη βάση της οικονομικής, πολιτικής και τεχνοκρατικής βούλησης, η οποία έτσι κι αλλιώς σχετίζεται, άμεσα, με τεράστια και πανίσχυρα συμφέροντα.
Οι ζωές και οι ψυχές δεν χωράνε στα στατιστικά μαθηματικά, δεν μπορεί να αποτελούν τα καρυκεύματα στα μαγειρέματα της “δημιουργικής” λογιστικής. Επιπλέον, είναι ηλίου φαεινότερον πως η έξοδος από την κρίση δεν θα μπορούσε να επιτευχθεί από ένα σάπιο και διεφθαρμένο ψευδο – πολιτικό σύστημα που αν μη τι άλλα στερείται ουσιαστικού πολιτικού πολιτισμού. Τούτο υποδηλώνει την ανεπάρκειά του να προκαλέσει την υπέρβαση του αλλοιωμένου ηθικά περιεχομένου που το περιβάλλει και να αναχθεί πάνω από τις περιστάσεις για να αντιμετωπίσει αυτές τι αντίξοες και απάνθρωπες συγκυρίες που βιώνει η χώρα. Έτσι, όπως βαίνουν τα πράγματα ο κόσμος βρίσκεται να ασφυκτιά μέσα σε μια πολιορκία δεινών χωρίς να αντικρίζει λύσεις. Αναπόφευκτα κάποια στιγμή θα κάνει την ηρωική έξοδο με τις σκληρές συνέπειες που θα ωχριούσαν μπροστά δύσκολες περιόδους του παρελθόντος
Λοιπόν τι είναι αυτό που θα μπορούσε να προσφέρει, μέσα σε αυτό το ζοφερό τοπίο, ανάταση ψυχολογική και κυρίως υλική στήριξη στον συμπολίτη μας και που αφού όπως φαίνεται δεν μπορούμε να περιμένουμε από το κράτος που περιγράψαμε πολλά πράγματα ή και καθόλου. Από που και πως θα μπορούσαμε να αντλήσουμε χαρά, κουράγιο και δύναμη για να ανταπεξέλθουμε στους δύσκολους καιρούς ; Η απάντηση, θα δούμε πως προκύπτει αυτό, είναι ο πολιτισμός και μόνο και αποκλειστικά από τις τοπικές κοινωνίες. Αυτό είναι το στοίχημα, πως δηλαδή θα κατορθώσουμε μέσα σε αυτά τα πλαίσια να δώσουμε τις μάχες για να κερδίσουμε αυτά που μας ανήκουν από τα αυτονόητα έως τους δύσκολους στόχους. Συμπερασματικά, οι τοπικές κοινωνίες είναι εκείνες που μπορούν και οφείλουν να παλέψουν για να κάνουν τη ζωή τους δημιουργική και να ζήσουν τις χαρές της ζωής τους όπως θέλουν και όπως τους αξίζει.
Το στοίχημα είναι η πολιτιστική αφύπνιση η οποία θα έχει πρωτίστως ανθρωπιστικούς στόχους. Οφείλουμε να αναστήσουμε στην τοπική μας κοινωνία τις διαχρονικές αξίες που έχουν πληγεί. Πρέπει να κάνουμε πράξη τη θεωρία των αξιών αυτών και μάλιστα αμέσως μετά τις εκλογές του Μάη. Να κάνουμε καθημερινότητα την αλληλεγγύη με συνεχείς προγραμματισμένες δράσεις, να διαφυλάξουμε την αξιοπρέπεια των ηλικιωμένων, να εμφυσήσουμε στους νέους το σεβασμό στο περιβάλλον και την γνώση, την αγάπη για την πολιτιστική κληρονομιά μας, να επιδιώξουμε την ποιότητα στη διαβίωση και να δουλέψουμε κυρίως με τους νέους για την ποιότητα των διαπροσωπικών μας σχέσεων που δυστυχώς και αυτές έχουν διαρραγεί από στις ιαχές της αγανάκτησης, της εξαχρείωσης των θεσμών και της πολιτισμικής εξαθλίωσης.
Οφείλουμε να αποταθούμε στους απόδημους Θιακούς οι οποίοι με μεγάλη χαρά θα ήθελαν να συνδράμουν και να ενισχύσουν την προσπάθεια της δημιουργίας μιας άλλης τοπικής νοοτροπίας η οποία θα δουλεύει με αυταπάρνηση έχοντας ως ιδεολογική πυξίδα να βρίσκεται στην υπηρεσία όλων των Θιακών χωρίς διαχωρισμούς σε φίλα προσκείμενους και μη. Πρέπει να ενημερώνονται οι νέοι, συνεχώς και αδιαλείπτως για τα τεκταινόμενα στην κοινωνία μας με στόχο την παρέμβαση και τη συμμετοχή τους στα κοινά. Πρέπει να είμαστε σε στενή επαφή με τους πολιτιστικούς συλλόγους των Θιακών στην Αθήνα και στην Πάτρα κ.ο.κ . Υπάρχει ένας μεγάλος και σύνθετος κατάλογος δράσεων.
Όλα τούτα μπορούν να επιτευχθούν, να λάβουν σάρκα και οστά ΜΟΝΟ με τη συλλογικότητα και αυτό είναι το διακύβευμα. Από την εφαρμογή της συλλογικότητας κρίνονται όλα. Ενεργή συμμετοχή σημαίνει διαφάνεια,αυστηρός έλεγχος αυτών που θα διοικούν τον δήμο. Σημαίνει δημιουργική κριτική, απομάκρυνση της καχυποψίας. Σημαίνει προσωπική ευθύνη του κάθε συμπολίτη για ό,τι συμβαίνει στον τόπο. Σημαίνει προσωπική συμμετοχή στις δράσεις που αφορούν την ποιότητα της ζωής του. Μόνο με τη συλλογικότητα και τους κοινούς αγώνες μπορούμε να αισθανθούμε τη δύναμη και την αισιοδοξία που θα προκύψει από αυτήν. Μόνο μέσω της συλλογικότητας μπορούμε να επιδιώξουμε και να έχουμε ελπίδες επίτευξης έργων πνοής. Με τη δύναμη που προκύπτει από τη συλλογικότητα θα απαιτήσουμε τα έργα τα τεχνοκρατικά. Αν δεν κατορθώσουμε να πραγματοποιήσουμε τη συλλογικότητα θα ζούμε πάντα με κονκλάβια και κουβικουλάριους, παρασκηνιακές διαβουλεύσεις και παρεμβάσεις των εξ απορρήτων.
Βασική προϋπόθεση, θεωρώ, για να επιτευχθούν τα παραπάνω αποτελεί η άμεση κινητοποίηση των νέων ανθρώπων που κομίζουν νέες αντιλήψεις, αντιλήψεις που χαρακτηρίζονται από την τάση, βούληση για ενότητα. Τίποτε καινούριο δεν πρόκειται να γίνει αν δεν υπάρξει ουσιαστική αλλαγή στις νοοτροπίες. Ένας μικρός τόπος όπως ο δικός μας δεν έχει την πολυτέλεια των διχασμών και των διαχωρισμών. Σε αυτές τις εκλογές οφείλουμε να πραγματώσουμε την υπέρβαση. Να προσπαθήσουμε να είμαστε διαλεκτικοί και διαλλακτικοί, να είμαστε πανέτοιμοι να κατανοήσουμε, να απαρνηθούμε τις εξουσιαστικές τάσεις, να μείνουμε μακριά από κάθε παλιά νοοτροπία και να συμπορευτούμε και να εργαστούμε με αυταπάρνηση ως μέλη πληρώματος ενός καραβιού που ο καθείς θα κάνει μια δουλειά για την ασφαλή πορεία του. Ας μην ξεχνάμε είμαστε απόγονοι του Οδυσσέα ας αρθούμε πάνω από τις περιστάσεις να δούμε “καπνόν αποθρώσκοντα” μιας νέας Ιθάκης.
