Μεγαλύτερες οι ευθύνες του Δημάρχου, που θα βγεί από τούτες τις κάλπες. Δεν παίζουμε πια, γκώσαμε, μπουχτήσαμε τις τσιριμώνιες και τα τερτίπια προσωπικού ενδιαφέροντος του εκάστοτε.
Υπάρχει και ο κοσμάκης επιτέλους. Κοιτάξτε τον. Ταλαιπωρημένος, χτυπημένος από 4-5 ολόκληρα χρόνια λιτότας και ύφεσης, γονάτησε. Ψυχολογικά και οικονομικά πτώμα, δεν ξέρω αν θα έρθει να ψηφίσει κιόλας.
Τι δείγματα γραφής έχει δεί από τους προηγούμενους Δημάρχους,για να χαλαλίσει έστω και δύο βήματα, μέχρι το εκλογικό κέντρο; Δεν μιλάω μόνο για τον τελευταίο Δήμαρχο, που γνωρίζω πολύ καλά, ότι είχε όλες τις καλές προθέσεις, για μιά καλή και γόνιμη θητεία, αλλά και για προηγούμενους.
Μη τα χρεώνουμε όλα σ’έναν άνθρωπο, που ούτε την απαραίτητη πείρα, ούτε την συμπαράσταση που του έπρεπε, είχε. Ανελέητο κυνηγητό, λάσπη, έλλειψη συνεργασίας από τους δικούς του και τους υπαλλήλους.’ Εχασε μ’όλα αυτά τα πυρά, τον αυτοέλεγχο, έγινε επιθετικός, έχασε τ’αυγά και τα καλάθια. Δεν είχε τις αντοχές που έπρεπε. Λίγο έλεος, τελικά σ’ έναν ξενητεμένο, που γύρισε στην πατρίδα του για να κάνει πράγματα.
Το νησί μας κοντεύει να ρημάξει. Το αποδυνάμωσαν,το ρήμαξαν οι της κεντρικής εξουσίας. ‘Ηρθαν και συμπλήρωσαν οι τοπικές μας γκρίνιες και ο αλληλοσπαραγμός. Πλήρης εγκατάλειψη. Παραδοθήκαμε άνευ όρων, έρμαια στις βουλές της μνημονιακής Κυβέρνησης.
Ας σταματήσουμε αυτόν τον κατήφορο, βάζοντας ένα λιθαράκι όλοι μας.
Ξέρω, ότι θέλουμε ένα Δήμαρχο -πατέρα-, ν’ ακουμπήσουμε στην πλάτη του, να μας επουλώσει τις πληγές μας, μα κι αυτός δεν είναι άτρωτος . ‘Ενας άνθρωπος από μας είναι. Πρέπει να του συμπαρασταθούμε, να τον στηρίξουμε, χωρίς να του ζητάμε εκβιαστικά, προσωπικά μας αιτήματα.
Κοντά, λοιπόν, στον νέο Δήμαρχό μας . ‘Οταν τον χτυπάμε, διχαζόμαστε, αυτοχαστουκιζόμαστε.
Καταλάβετέ το.
Τέλος εποχής, τέλος ανοχής.
Μια θιακιά
