Σύμφωνος με τη συνάντηση του Αντώνη Σαμαρά με τον Ματέο Ρέντσι, αλλά αντίθετος με τη στρατηγική που ακολουθούν η ελληνική και η ιταλική κυβέρνηση εμφανίστηκε ο Αλέξης Τσίπρας, σε ομιλία του στη Ρώμη.
«Κερδίσαμε μια κρίσιμη μάχη, αλλά ο πόλεμος είναι ακόμη μπροστά μας» τόνισε πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, μιλώντας σε συγκέντρωση του ιταλικού ψηφοδελτίου «Η Αλλη Ευρώπη με τον Τσίπρα» στην πλατεία Πιάτσα Φαρνέζε. Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ πρόσθεσε ότι «oι κυβερνήσεις των δανειστών εκχωρούν στον ιδιωτικό τομέα δημόσιες επιχειρήσεις, δημόσια περιουσία και δημόσιο φυσικό πλούτο, παραβιάζοντας το υπέρτατο κριτήριο του δημόσιου συμφέροντος».
Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης υπογράμμισε, επίσης, ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ διαβεβαιώνει τους δανειστές ότι τα λεφτά τους θα τα πάρουν, αλλά τη χώρα δεν θα την πάρουν».
Εκφράζοντας την ελπίδα ότι η νέα Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν θα ανακυκλώσει πολιτικά στην Ευρώπη το μεγάλο συνασπισμό της Γερμανίας, ο κ. Τσίπρας πρόσθεσε πως ελπίζει ότι «σε αντίθεση με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή Μπαρόζο, να υπηρετήσει την Ευρώπη και τους πολίτες της και όχι το νεοφιλελεύθερο δόγμα και την κυρία Μέρκελ».
Οταν ρωτήθηκε για το ιδιωτικό γεύμα του Αντώνη Σαμαρά, με τον Ιταλό ομόλογό του, Ματέο Ρέντσι, ο Αλέξης Τσίπρας απάντησε: «Καλώς τον συνάντησε, νομίζω ότι η προσπάθεια να υπάρξει μια συμμαχία, ένα μέτωπο ανάμεσα στις δυνάμεις του ευρωπαϊκού νότου, ένα μέτωπο διεκδίκησης στην Ευρωπαϊκή Ένωση ανεξάρτητα από το ποιος είναι στην κυβέρνηση, είναι στη σωστή κατεύθυνση».
Παρόλα αυτά σημείωσε ότι για να υπάρχουν στοιχειώδεις δυνατότητες επιτυχίας σε αυτή την προσπάθεια «χρειάζεται μια εντελώς διαφορετική στρατηγική από εκείνη που ακολουθεί η ελληνική κυβέρνηση και που φαίνεται ότι πάει να ακολουθήσει και ο Ιταλός πρωθυπουργός. Τη στρατηγική, δηλαδή, του καλού μαθητή».
Πηγή: www.iefimerida.gr
One Comment
aris
« οι δανειστές θα πάρουν τα λεφτά τους, αλλά όχι τη χώρα».
Άλλα κόλπα!! Χα χα χα.
Αυτό θα έλεγα αλλά είναι παλιό κόλπο.
Διάβαζα κάποτε γιατί δε το πρόλαβα λόγω ηλικίας το ανεπανάληπτο του γέρου – γέρου Παπαντρέου.
Φώναζε λέει κάποτε ο κόσμος από κάτω, λα-ο-κρατία, λα-ο-κρατία και ο γέρος από το μπαλκόνι φωνάζει:
«Ο λαός – κυβερνά και ο βασιλεύς – βασιλεύει»!
Τώρα πως κατάφερε να πείσει τον κοσμάκη δε ξέρω… μόνο που από τον βασιλιά την έφαγε και ησύχασε, χα χα χα.
Αυτό που ξέρω είναι ότι με αυτές τις μακακίες θα τραβήξει πάλε καμιά ώρα κάνα φραγκάκι που του απόμεινε ο κοσμάκης από τις τράπεζες και θα πληρώνουμε πάλε τα κέρατά μας τα τράγια, γιατί δεν είναι απλά κέρατα πλέον, τραγίσια έχουνε γίνει και βάλε.
Εις γραφικός μαλάκας Έλληνας πολίτης.
Χουά χα χα χα χα χα χα χα.