Στα καφενεία όλα λύνονται και όλα… δένονται και κάπως έτσι αυτή η ελεεινή κυβέρνηση της νεοφιλελεύθερης ακροδεξιάς κατάφερε να διανύσει το μισό της θητείας της. Στα καφενεία, κατά κανόνα, οι συζητήσεις έχουν δεξιά τροχιά, για τους γύφτους που δεν κόβουν αποδείξεις για τα καρπούζια που πουλάνε, για τους αιώνιους φοιτητές που τρώνε και πίνουν στην υγεία των κορόιδων των φορολογούμενων, για τους αριστερούς που έχουν φράγκα με ουρά και πάντα είναι βολεμένοι και βάλε κι εσύ ότι θες. Τελευταία το κλίμα στα καφενεία…
έχει κάπως αποσταθεροποιηθεί, κυρίως, εξαιτίας των εξελίξεων στην Αργεντινή αλλά και στη Ρωσία.
Το σχήμα είναι κάπως κλασικό, ότι δηλαδή θα μας σώσει κάποιος εξωτερικός παράγοντας, όπως η Ρωσία που έχει κοχόνες και δεν μασάει τσαμπουκά από ΗΠΑ και Ευρωπαϊκή Ένωση, κι εμείς τούφα, θα μπορέσουμε να συνεχίσουμε τις συζητήσεις μας στα καφενεία. Η αποσταθεροποίηση έχει να κάνει με έναν νέο παράγοντα που ακόμα βρίσκεται εκτός των καφενείων, έχει να κάνει με την προοπτική η Ελλάδα να αποκτήσει μία καλή/αριστερή διακυβέρνηση. Τ’ ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το μεγαλύτερο κόμμα στην Ελλάδα, μετά τις ευρωεκλογές του Μαϊου, και τ’ ότι είναι αντίθετος με τα μέτρα που έχει επιβάλει η Ευρωπαϊκή Ένωση στη Ρωσία, αποτελούν πρώτες ειδήσεις στα ρωσικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και αυτό έχει τη σημασία του.
Προφανώς καμία λύση, στο πως θα σταματήσει αυτή η καταστροφή που συμβαίνει, δεν θα προέλθει από την… καλοσύνη κάποιου εξωτερικού παράγοντα και όλα θα κριθούν από το φρόνημα και την αντοχή των πολλών καλών ανθρώπων στην Ελλάδα και τη συμπαράσταση που θα τους δείξουν οι πολλοί καλοί άνθρωπο σε όλη την Ευρώπη. Τ’ ότι η Ρωσία… υπάρχει έρχεται, βέβαια, να μας θυμίσει πως ζούμε σε ένα πολύπαραγοντικό περιβάλλον, σε έναν κόσμο χωρίς δεδομένες ισορροπίες, όπου μόνο στο ποδόσφαιρο κερδίζουν, στο τέλος, πάντα οι Γερμανοί. Όπως και να έχουν τα πράγματα, το μεγάλο ζητούμενο, η ριζοσπαστικοποίηση των πολλών καλών ανθρώπων, δεν έχει σχέση με το… μέτωπο των καφενείων.
