Το λόμπι των ορυκτών καυσίμων διέλυσε κάθε ελπίδα για αποφάσεις υπέρ της κλιματικής αλλαγής
Οι «βρομιάρηδες» επέβαλαν τελικά την πολιτική τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση και οι αποφάσεις για την ανάσχεση της κλιματικής αλλαγής είναι κατώτερες της δραματικής κατάστασης που βιώνει ο πλανήτης.
Αν και οι επιτελείς των Βρυξελλών προσπαθούν να περάσουν μια μαγική εικόνα, η αλήθεια είναι ότι το πανίσχυρο λόμπι των ορυκτών καυσίμων διέλυσε κάθε ελπίδα για γενναίες αποφάσεις, με αποτέλεσμα η εξάρτηση της Ε.Ε. από τη βρόμικη ενέργεια να είναι και με τη βούλα η κυρίαρχη ευρωπαϊκή πολιτική. Με τις αποφάσεις αυτές εννοείται ότι συντάχθηκε και η χώρα μας, η οποία έσπευσε να συμμορφωθεί και να μειώσει τις προτάσεις της για τους δεσμευτικούς στόχους. Όπως σημειώνει το ελληνικό γραφείο της Greenpeace, ενώ επί μήνες η κυβέρνηση με κάθε επισημότητα υποστήριζε δεσμευτικούς στόχους 30% για την εξοικονόμηση ενέργειας και τη διείσδυση των ΑΠΕ, τελικά υποστήριξε τον στόχο του 27%.
Για να συνειδητοποιήσουμε την έκπτωση των Ευρωπαίων ηγετών και το γεγονός ότι δεν έχουν αντιληφθεί το μέγεθος και την επιτακτικότητα του προβλήματος, αρκεί να παραθέσουμε τις αποφάσεις που έλαβε η Ε.Ε. σε σύγκριση με τις προτάσεις του ΟΗΕ, των επιστημόνων και των περιβαλλοντικών οργανώσεων.
Τι αποφάσισε η Ε.Ε.
Οι Ευρωπαίοι ηγέτες συμφώνησαν σε τρεις ενεργειακούς και κλιματικούς στόχους έως το 2030 που επί της ουσίας ναρκοθετούν τις προσπάθειες για την ανάσχεση της αύξησης της θερμοκρασίας του πλανήτη και έγραψαν στα… παλιά τους τα παπούτσια τις εκκλήσεις του ΟΗΕ.
Συγκεκριμένα αποφάσισαν:
1 Τουλάχιστον κατά 40% μείωση των εγχώριων εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα με βάση τις εκπομπές του 1990.
Όπως επισημαίνουν οι περιβαλλοντικές οργανώσεις με αιχμή την Greenpeace, ο στόχος έχει μικρή προστιθέμενη αξία στη μείωση των εκπομπών κατά 32% η οποία, όπως προβλέπει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, θα επέλθει έως το 2030 ούτως ή άλλως, χωρίς προστιθέμενα μέτρα και πολιτικές. Παράλληλα ο στόχος μείωσης κατά 40% θα καταστήσει πιο δύσκολο και πιο ακριβό για την Ευρώπη το να πετύχει στο μέλλον τον στόχο που έχει αναλάβει για μείωση των εκπομπών κατά 80%-95%.
2 Τουλάχιστον 27% από ΑΠΕ για την κάλυψη της κατανάλωσης ενέργειας. Ο στόχος επί της ουσίας θα επιβραδύνει σημαντικά την ανάπτυξη των ΑΠΕ από 6,4% ετησίως για την περίοδο 2010-2020, σε 1,4% ετησίως για την περίοδο 2020-2030.
3 Τουλάχιστον 27% εξοικονόμηση ενέργειας. Πρόκειται για στόχο που στην ουσία θα καταστήσει την Ε.Ε. ουραγό. Το άκρως περίεργο είναι ότι οι Ευρωπαίοι ηγέτες αγνόησαν ακόμα και την έκθεση της Κομισιόν η οποία επισήμανε ότι ένας στόχος εξοικονόμησης ενέργειας κατά 40% θα συνέβαλλε στη μείωση των εισαγωγών αερίου κατά 40% και των εισαγωγών πετρελαίου κατά 19%.
Τι πρότεινε ο ΟΗΕ
Οι Ευρωπαίοι ηγέτες αγνόησαν επιδεικτικά τις εκκλήσεις του ΟΗΕ ο οποίος προειδοποιεί ότι οι υφιστάμενες εθνικές δεσμεύσεις για τον περιορισμό των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου είναι ανεπαρκείς για τον περιορισμό της αύξησης της μέσης θερμοκρασίας του πλανήτη στους 2 βαθμούς Κελσίου, προκειμένου να περιοριστούν καύσωνες, πλημμύρες, καταιγίδες και η άνοδος της στάθμης της θάλασσας.
Σύμφωνα με το σχέδιο που έχει επεξεργαστεί η Διακυβερνητική Επιτροπή για την Αλλαγή του Κλίματος, προκειμένου ο πλανήτης να έχει ελπίδες οι περικοπές των αερίων του θερμοκηπίου, κυρίως από την καύση ορυκτών καυσίμων, θα πρέπει να μειωθούν από 40% έως 70% έως το 2050 με βάση όμως τα επίπεδα εκπομπών του 2010 και όχι του 1990.
Τι προτείνουν οι επιστήμονες
Η πρόταση των επιστημόνων απέχει έτη φωτός από τις αποφάσεις που έλαβαν οι Ευρωπαίοι ηγέτες. Συγκεκριμένα, οι επιστήμονες εκτιμούν ότι οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα θα πρέπει να μειωθούν το λιγότερο κατά 60% μέχρι το 2030 με παράλληλη μείωση της κατανάλωσης ενέργειας κατά 50% και ανάπτυξη των ΑΠΕ κατά 45%.
Παράλληλα οι περιβαλλοντικές οργανώσεις όπως η Greenpeace πίεζαν ούτως ώστε οι δεσμευτικοί στόχοι για το 2030 να διαμορφωθούν ως εξής:
• 55% για τις μειώσεις των εκπομπών στην Ευρώπη (σε σύγκριση με τα επίπεδα του 1990)
• 45% για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας στην τελική κατανάλωση και κατά 40% εξοικονόμηση ενέργειας (βάσει της ευρωπαϊκής ζήτησης ενέργειας το 2005).
Η κρίσιμη σύνοδος στο Παρίσι
Το 2009, 195 χώρες δεσμεύτηκαν στην Κοπεγχάγη να περιορίσουν την άνοδο της θερμοκρασίας στον πλανήτη στους δύο βαθμούς Κελσίου. Οι δεσμεύσεις, όμως, που ανέλαβαν, όπως σημείωσε εμφατικά ο ΟΗΕ, δεν αρκούν για την επίτευξη του στόχου. Σήμερα και μετά την παταγώδη αποτυχία της Κοπεγχάγης, η παγκόσμια κοινότητα έχει μια τελευταία ευκαιρία στη σύνοδο που θα πραγματοποιηθεί στο Παρίσι, σύνοδος που έχει χαρακτηριστεί ως ιστορική για τον πλανήτη.
Μόνο που οι πολιτικές που έχουν αναληφθεί μέχρι σήμερα από την Ε.Ε. και άλλους μεγάλους ρυπαντές δείχνουν ότι η σύνοδος έχει ήδη ναρκοθετηθεί.
Να σημειωθεί ότι, σύμφωνα με έκθεση του ΟΗΕ, προκειμένου να υπάρξουν ισχυρές πιθανότητες να περιοριστεί η αύξηση της μέσης θερμοκρασίας στους 2 βαθμούς Κελσίου, θα πρέπει το 2020 οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου να μην υπερβαίνουν τους 40 και 48,3 γιγατόνους ισοδύναμου του διοξειδίου του άνθρακα. Όπως σημειώνουν οι επιστήμονες του ΟΗΕ, ακόμα και αν αυτός ο στόχος επιτευχθεί, οι πιθανότητες η θερμοκρασία του πλανήτη να μην υπερβεί τους 2 βαθμούς Κελσίου θα είναι 50%! Να σημειωθεί ότι οι μειώσεις διοξειδίου του άνθρακα που απαιτούνται σε αυτό το σενάριο είναι από 48%-72% ανάμεσα στα έτη 2020 και 2050.
Δημοσιεύτηκε στο ΠΟΝΤΙΚΙ,
τεύχος 1836 στις 30 Οκτωβρίου 2014
