One Response to το μήνυμα της τρόικας στον ΣΥΡΙΖΑ: it will be blood
aris
12/07/2014 – 21:46 #
Να μη ξεκινάμε από το τέλος για να πάμε στην αρχή γιατί μάλλον χάνουμε επεισόδια.
Ας ξεκινήσουμε πολύ απλά, γιατί η Ενωμένη Ευρώπη αντί να λύσει μόνη της ένα εσωτερικό της οικονομικό πρόβλημα και άκρως επικίνδυνο για την ίδια, ανακάτεψε το ΔΝΤ Αμερικανικών πρακτικά συμφερόντων? (Έ να μη κρυβόμαστε τώρα)…
Το οικονομικό πρόβλημα της Ελλάδας γιατί έφτασε εν μια νυκτί να γίνει βόμβα και να απειλήσει όλη την Ευρώπη?
Έχει και πικάντικα η υπόθεση:
Γιατί «πιάσανε» τον τότε πρόεδρο του ΔΝΤ με γκόμενες και αντικατεστάθη?
Στο πρώτο πρόβλημα η απάντηση: Αντί να μας δώσει η Κ.Τ.Ε. αυτά που μας δίνει τώρα με τόκο 1.5% για να ξεπληρώνουμε τα δανεικά στο ΔΝΤ με τόκο 6.5%, μας τα έδινε κατευθείαν και δεν πήγαινε χαράτσι της τάξης του 5% στο ΔΝΤ.
Εκεί που η Ελλάδα ζούσε μεσ΄ τη καλή χαρά του χρέους και όλοι το γνώριζαν (και εσωτερικά και εξωτερικά), μας έδιναν και Ολυμπιακούς αγώνες λόγω οικονομικής ευρωστίας?? Ή θέλανε να μπούμε συνειδητά τα κοράκια και με τα δύο ποδάρια στο τάφο?
Ο Στρος Καν πάλε που δεν συμφωνούσε? Μήπως δεν μπορούσε να τον πείσει ο Γιωργάκης από πού θα βρεί τα λεφτά και τον πήρε ο διάολος εκεί στο Αμέρικα??
Εδώ τα πράγματα δεν είναι ούτε απλά, ούτε καθαρά. Ένα κράτος δεν είναι ανώνυμη εταιρεία να πέσει έξω από θεμιτό, ή αθέμιτο ανταγωνισμό και πόσο μάλλον όταν ανήκει σε οικονομική ένωση κρατών.
Αρχές Άνοιξης προβλέπονται γεωπολιτικές εξελίξεις στην περιοχή μας από ό,τι φαίνεται (μακάρι να είμαι λάθος), και τέτοια πράγματα δρομολογούνται πολύ πιο πριν, δεν είναι τυχαία. Σε κάποιο τέτοιο γρανάζι δυστυχώς έχουμε μπλέξει κι εμείς και να δούμε πως θα ξεμπλέξουμε.
Οτιδήποτε συμβαίνει γύρω μας για να βγάζει άκρη κανείς πρέπει να το σκέφτεται πολύ.
Προπαντός να ξεφεύγει από την απλή, οφθαλμοφανέστατη απάντηση, γιατί πλέον προ καιρού η αλήθεια είναι πολύ μακριά από αυτό που τον αφήνουν να βλέπει.
Τώρα περί κυβερνήσεων αριστερών – δεξιών δεν υπάρχει πρόβλημα, ο καθένας στο μαγαζί του βάζει ό,τι ταμπέλα θέλει.
Βρισκόμαστε σε μια δύσκολη καμπή της παγκόσμιας ιστορίας που τα πράγματα ελέγχονται μόνο σε μικρό ποσοστό από τις εκάστοτε κυβερνήσεις και μακάρι να είναι μεταβατική κατάσταση.
Παράδειγμα: Περιμένει μια Ελληνική Κυβέρνηση αύξηση εσόδων από τουρισμό. Τέσσαρες μπομπίτσες πέφτουν (ίσως είναι και πολλές), σακατεύονται κάποιοι αθώοι, βγαίνουν και κάποιες κρατικές αρνητικές τουριστικές νότες στις χώρες από όπου περιμένεις κόσμο και τελείωσες.
Έχω την εντύπωση πως πρέπει να πάψουμε να πιστεύουμε ότι ζούμε σε κόσμο αγγελικά πλασμένο. Δυστυχώς η διεθνής κατάσταση θυμίζει τη καθαρότητα του ποδοσφαίρου, και εμείς είμαστε οι μαλάκες της κερκίδας.
Τουλάχιστο να μη σκοτωνόμαστε και μεταξύ μας…
Να μη ξεκινάμε από το τέλος για να πάμε στην αρχή γιατί μάλλον χάνουμε επεισόδια.
Ας ξεκινήσουμε πολύ απλά, γιατί η Ενωμένη Ευρώπη αντί να λύσει μόνη της ένα εσωτερικό της οικονομικό πρόβλημα και άκρως επικίνδυνο για την ίδια, ανακάτεψε το ΔΝΤ Αμερικανικών πρακτικά συμφερόντων? (Έ να μη κρυβόμαστε τώρα)…
Το οικονομικό πρόβλημα της Ελλάδας γιατί έφτασε εν μια νυκτί να γίνει βόμβα και να απειλήσει όλη την Ευρώπη?
Έχει και πικάντικα η υπόθεση:
Γιατί «πιάσανε» τον τότε πρόεδρο του ΔΝΤ με γκόμενες και αντικατεστάθη?
Στο πρώτο πρόβλημα η απάντηση: Αντί να μας δώσει η Κ.Τ.Ε. αυτά που μας δίνει τώρα με τόκο 1.5% για να ξεπληρώνουμε τα δανεικά στο ΔΝΤ με τόκο 6.5%, μας τα έδινε κατευθείαν και δεν πήγαινε χαράτσι της τάξης του 5% στο ΔΝΤ.
Εκεί που η Ελλάδα ζούσε μεσ΄ τη καλή χαρά του χρέους και όλοι το γνώριζαν (και εσωτερικά και εξωτερικά), μας έδιναν και Ολυμπιακούς αγώνες λόγω οικονομικής ευρωστίας?? Ή θέλανε να μπούμε συνειδητά τα κοράκια και με τα δύο ποδάρια στο τάφο?
Ο Στρος Καν πάλε που δεν συμφωνούσε? Μήπως δεν μπορούσε να τον πείσει ο Γιωργάκης από πού θα βρεί τα λεφτά και τον πήρε ο διάολος εκεί στο Αμέρικα??
Εδώ τα πράγματα δεν είναι ούτε απλά, ούτε καθαρά. Ένα κράτος δεν είναι ανώνυμη εταιρεία να πέσει έξω από θεμιτό, ή αθέμιτο ανταγωνισμό και πόσο μάλλον όταν ανήκει σε οικονομική ένωση κρατών.
Αρχές Άνοιξης προβλέπονται γεωπολιτικές εξελίξεις στην περιοχή μας από ό,τι φαίνεται (μακάρι να είμαι λάθος), και τέτοια πράγματα δρομολογούνται πολύ πιο πριν, δεν είναι τυχαία. Σε κάποιο τέτοιο γρανάζι δυστυχώς έχουμε μπλέξει κι εμείς και να δούμε πως θα ξεμπλέξουμε.
Οτιδήποτε συμβαίνει γύρω μας για να βγάζει άκρη κανείς πρέπει να το σκέφτεται πολύ.
Προπαντός να ξεφεύγει από την απλή, οφθαλμοφανέστατη απάντηση, γιατί πλέον προ καιρού η αλήθεια είναι πολύ μακριά από αυτό που τον αφήνουν να βλέπει.
Τώρα περί κυβερνήσεων αριστερών – δεξιών δεν υπάρχει πρόβλημα, ο καθένας στο μαγαζί του βάζει ό,τι ταμπέλα θέλει.
Βρισκόμαστε σε μια δύσκολη καμπή της παγκόσμιας ιστορίας που τα πράγματα ελέγχονται μόνο σε μικρό ποσοστό από τις εκάστοτε κυβερνήσεις και μακάρι να είναι μεταβατική κατάσταση.
Παράδειγμα: Περιμένει μια Ελληνική Κυβέρνηση αύξηση εσόδων από τουρισμό. Τέσσαρες μπομπίτσες πέφτουν (ίσως είναι και πολλές), σακατεύονται κάποιοι αθώοι, βγαίνουν και κάποιες κρατικές αρνητικές τουριστικές νότες στις χώρες από όπου περιμένεις κόσμο και τελείωσες.
Έχω την εντύπωση πως πρέπει να πάψουμε να πιστεύουμε ότι ζούμε σε κόσμο αγγελικά πλασμένο. Δυστυχώς η διεθνής κατάσταση θυμίζει τη καθαρότητα του ποδοσφαίρου, και εμείς είμαστε οι μαλάκες της κερκίδας.
Τουλάχιστο να μη σκοτωνόμαστε και μεταξύ μας…
Χουά χα χα χα χα χα χα χα.