aris: κάμε θέ μου ν αγιάσουνε τα μυαλά των κουρσάρωνε θιακοκεφαλονιτών μπας κ ησυχάσουν τα νερά

One Response to μια φορά βουλευτή θιακό για να μη μας γράφουνε κανονικά οι κεφαλονίτες

1. aris | 01/06/2015 – 10:35 #

   Λίγο άσχετο φαινομενικά, αλλά έτσι γενικώς και αορίστως θυμάμαι κάποιες σκέψεις που έκανα μικρός τότε που με συνέπαιρναν οι ιστορίες με τσου κουρσάρους και τσου πειρατές. (Εδώ που τα λέμε ακόμα μου αρέσουνε).
   Θυμάμαι λοιπόνε μια επανάσταση σωστότερα ανταρσία μέσα σε ένα τρικάταρτο.
   Κουμπούρια, σπαθιά, κανόνια, της παλαβής το κάγκελο γενότανε!!
   Φανταστικές σκηνές, ξιφομαχίες, πισόπλατες μαχαιριές, πηδήματα από το ένα κατάστρωμα στο άλλο, εκεί που ένας επολέμαε τσου απουκάτου επήδαε από το ψηλότερο κατάστρωμα και βρισκότανε στο κάτου, φιλιότανε με τον αντάρτη και πολέμαε τσου αηπάνουθε και ανάποδα, τση Θιακοκεφαλονιάς το κάγκελο που λένε.
   Και κάποτε τέλειωσε όλο αυτό το ευχάριστο πανηγύρι, σκοτωθήκανε πέντε – έξι έτσι για να υπάρχουνε και αίματα και νίκησαν οι επαναστάτες, κλείσανε τσου αντιπάλους στο μπαλαούρο και όλη νύχτα μπεκροπίνανε και χορεύανε.
   Το πρωί ξεμεθυσμένοι που λέει και το τραούδι πήανε και ξεκλειδώσανε το μπαλαούρο, βγάλανε τσού παλιούς συντρόφους τσου και αντιπάλους και αφού τα συζητήσανε δώσανε τα χέρια τα τατουασμένα με όλα τα σημάδια τση πειρατείας και έτοιμο πάλε το τσούρμο στα πανιά, στα πηδάλια τσι άγκυρες.
   Να φασίνες στα αίματα, να τα καζάνια για τη μακαρουνάδα!
   Ένα πεντακάθαρο και πανέτοιμο πλοίο για νέα κουρσέματα και πειρατείες.
   Έδεκει λοιπόνε κόλλαα.
   Είτε ο αντάρτης νίκαε είτε ο παλιός καπετάνιος, η πειρατική σημαία δε κατέβαινε από το κατάρτι.
   Και έπειτα σκεφτόμουνα αν μου άρεσε να κατεβεί και εμένανε, γιατί πως θα πέρναε η ώρα μου?
   – Σα τα κοράκια πέφτανε πάλε να αρπάξουνε το βιός του εμποράκου που ταξίδευε για να βγάλει κάνα φράγκο παίζοντας κορώνα – γράμματα τη ζωή του να θρέψει την οικογένεια
   Και αφού ήτανε σκέτα κοράκια γιατί έλεα ήτανε μονόφθαλμοι αφού κόρακας κοράκου μάτι δε βγάζει?
   Ορέ βγάζει και παραβγάζει άμα πρόκειται για μοιρασιά τση «μάσας» έλεα!
   Έπειτα πως ο φτωχομπινές ο εμποράκος αφού έβανε ένα κανονάκι μπας προφυλαχτεί από τσου πειρατές που τόνε κλέβανε γινότανε σιγά – σιγά και ο ίδιος πειρατής??
   Τρακόσιες σκούνες έκαψε ο Μιαούλης έδεκει τσι Σποράδες κατά διαταγή του Καποδίστρια για να εξαρθρώσει τη πειρατεία αλλά τίποτις, πειρατές από τσου Μολάους τονε μαχαιρώσανε και αυτόνε και ησύχασε και κατά σύμπτωση ήτανε και εθνοσωτήρες πρωτοκλασάτοι τση εποχής!!
   – Έδεπα σε ετούταε τα νησιά, πριν διακόσα χρόνια είπε ο συγχωρεμένος ο Νάπιερ, «τι κοινωνία να οργανώσω ορέ παιδιά με κατσικοκλέφτες και πειρατές έμπλεξα» και γι΄ αυτή του τη παραδοχή εμείς του κάμαμε τη στάτουα, έτσι κατάλαβα εγώ. Μήπως τα γλέπω ανάποδα μες΄ του μυαλού μου τη θολούρα? Γιατί εδώ που τα λέμε έχω πιεί και κάτι «σφηνάκια» Εθνικής και τοπικής σωτηρίας και κάθαρσης.
   Άντε λοιπόνε να συνεχίσουμε το γλέντι τση αναχώρησης στο κατάστρωμα του πειρατικού του Captain Jimmy, όπως λέει και ο πατριώτης μας ο Κόλιας μας περιμένουν του Κολόμβου οι πέντε κολασμένοι…
   Εκείο πάλαι που έχω πραματικά παραδεχτεί μεγαλώνοντας, είναι η βαθειά θρησκευτικότης και Χριστιανοσύνη των Νεοελλήνων.
   Στάτουες τσου πειρατές και κουρσάρους, στάτουες και τσου πραματικούς πατριώτες!
   Πιστοί γλέπεις στα λόγια του Εσταυρωμένου, νηστεύσαντες και μη νηστεύσαντες κάντε όλοι Πάσχα. « Νηστεύσαντες και μη νηστεύσαντες ευφρανθείτε σήμερα. Το τραπέζι είναι γεμάτο, απολαύστε την πολυτέλεια όλοι».
   Μόνο που συνήθως οι νηστεύσαντες περιμένουμε το θάμα του πολλαπλασιασμού των πέντε άρτων και των δύο ιχθύων, αλλιώς «Πάσχα» γιόκ !!!
   – Από τα ψες το βράδυ λοιπόνε μου έχουμε πονέσει τα γόνατα από τσι γονυκλισίες και τα παρακάλια μπας και εισακουστώ εγώ ο φτωχός δούλος του Θεού.
   «Κάμε Θεέ μου να αγιάσουνε τα κεφάλια των κουρσάρωνε ένθεν και ένθεν από τσι πιτσιλιές των αγιασμένων σου υδάτων, γιατί άμα τσου τα αγιάσεις τα μυαλά ευτουνόνε δε χρειάζεται να κάμεις θάματα με ψωμιά και ψάρια.
   Αυτά άμα δε μας τα παίρνουνε τα έχουμε και από μονάχοι μας».