efsyn | 08.02.2015, 21:56
Τάσος Τσακίρογλου
Συλλογική μνήμη, αλληλεγγύη γενεών, λαϊκή βούληση, κυβέρνηση κοινωνικής σωτηρίας, αντιμετώπιση ανθρωπιστικής κρίσης, δημοκρατία παντού, πολιτισμική αναγέννηση, σεβασμός ανθρωπίνων δικαιωμάτων, εξισωτισμός, νέα λαϊκή ενότητα, ευρωπαϊκές λύσεις. Σ’ αυτό τον καμβά έπλεξε ο Αλέξης Τσίπρας την ομιλία του στις προγραμματικές δηλώσεις, σκιαγραφώντας το περίγραμμα ενός μοντέλου στον αντίποδα εκείνου που μάς οδήγησε στο σημερινό αδιέξοδο.
Η αφήγηση αυτή είναι συνεπής με τη θέση του ότι η διαπραγμάτευση για το χρέος και το αναγκαίο πρόγραμμα είναι πρωτίστως πολιτική και δευτερευόντως τεχνικού χαρακτήρα, κάτι που δεν παρέλειψε να επαναλάβει και απόψε. Είναι η θεωρητική και πολιτική απάντηση σε μια τεχνοκρατική διαχείριση που μεταμφιέζει τα ιδιοτελή οικονομικά συμφέροντα των λίγων σε δημόσιο συμφέρον και μονόδρομο.
Μπροστά στην επικείμενη διαπραγμάτευση με τους Ευρωπαίους εταίρους τα πράγματα λέγονται με το όνομά τους, υπογραμμίζοντας ότι όχι μόνο η αφετηρία, αλλά και ο τελικός στόχος είναι διαφορετικός. Ίσως είναι η πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια που το πρόβλημα των σχέσεων Ελλάδας – Ε.Ε μπαίνει σε μια ευρωπαϊκή βάση, καθόσον αφορά το μέλλον όχι μόνο της χώρας μας, αλλά και της Ευρώπης ως όλον.
Το «ελληνικό πρόβλημα» γίνεται έτσι η ευκαιρία και ο καταλύτης όχι για καταστροφικά σενάρια, αλλά για δημιουργικές λύσεις εξόδου από την κρίση, με τη συμμετοχή των ευρωπαϊκών λαών, οι οποίοι θα πρέπει να αντιληφθούν την κρισιμότητα των στιγμών και να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Ευθύνες που αφορούν στο τι θέλουμε να είμαστε, στο πώς φανταζόμαστε το μέλλον των παιδιών μας και πώς θέλουμε να γίνει ο κόσμος μας. Επιθυμούμε ένα κόσμο διαχωρισμών, βίας και αντιπαράθεσης ή ένα κόσμο αλληλεγγύης και συνεργασίας.
Στην αποψινή ομιλία του Α. Τσίπρα «στριμώχτηκαν» για να χωρέσουν πολλά από τα βασικά συστατικά του Κοινωνικού Ζητήματος. Απευθύνθηκε στη λογική και στο θυμικό των πολιτών. Πρωτίστως των Ελλήνων και δευτερευόντως των Ευρωπαίων. «Η πορεία της ανασυγκρότησης και της ανόρθωσης θα είναι μακρόχρονη και θα στηρίζεται στις αστείρευτες δυνάμεις του λαού μας» είπε, καλώντας ταυτόχρονα τους πολίτες να παραμείνουν σε εγρήγορση.
Φυσικά ο δρόμος είναι ανηφορικός και το επόμενο δεκαήμερο θα είναι μια διαπραγματευτική κόλαση, ωστόσο το ευρωπαϊκό παιχνίδι έχει ανοίξει και από την έκβασή του θα κριθούν πολλά. Όχι μόνο για την Ελλάδα, αλλά για την Ευρώπη και την παγκόσμια οικονομία.
Από αύριο θα περιμένουμε την αντίδραση όχι μόνο των Ευρωπαίων εταίρων, αλλά και των «αγορών», οι οποίες είναι βέβαιο ότι θα συνεχίσουν την τακτική των εκβιασμών και του ελεγχόμενου πνιγμού. Ωστόσο, όπως είπε κάπου στην αρχή της ομιλίας του ο πρωθυπουργός, «νοιώθουμε την προσδοκία του λαού, ο οποίος, μετά από πέντε χρόνια μνημονιακής βαρβαρότητας, δεν αντέχει άλλη ματαίωση».
«Είμαστε κάθε λέξη από το Σύνταγμα αυτής της χώρας. Σε αυτό ορκιστήκαμε, αυτό θα υπηρετήσουμε μέχρι τέλους δικαιώνοντας τις αξίες αυτού του λαού». Μ’ αυτές τις φράσεις έκλεισε την ομιλία του ο πρωθυπουργός, δίνοντας ένα μάλλον δραματικό τόνο και προϊδεάζοντας (;) για τις προθέσεις του.
