ithacanews | 20.03.15
ΑΛΗΘΕΙΑ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ
«Ο χωρίς σκέψη σεβασμός προς την εξουσία
είναι ο μεγαλύτερος εχθρός της αλήθειας» (Αλ. Αϊνστάιν)
του Σπύρου Μπούα
Η αλήθεια είναι η αναγνώριση ύπαρξης μιας κατάστασης, η πραγματικότητα ενός γεγονότος. Ως αλήθεια δεχόμαστε αυτό που αντιλαμβανόμαστε ως πραγματικότητα, μόνο που ο καθένας αντιλαμβάνεται διαφορετικά την πραγματικότητα και εκτιμάει διαφορετικά τις καταστάσεις. Η αλήθεια για τον καθένα είναι η πραγματικότητα που βιώνει ο ίδιος. Η πραγματικότητα αυτή καθορίζεται από όσα αισθάνεται και πιστεύει, ανάλογα με την κουλτούρα του, την ιδεολογία του, τις πολιτικές του θέσεις, τις ιδεοληψίες του ίσως, τις εμπειρίες του και τις αναφορές του.
[Διαφορετικές ομάδες ανθρώπων μπορούν να έχουν διαφορετικές ¨αλήθειες¨ και αυτό όχι μόνο είναι θεμιτό αλλά αποδείχθηκε αναγκαίο και απαραίτητο στην εξέλιξη της ιστορίας, στην πρόοδο της κοινωνίας. Mέσα από το διάλογο, τη σύζευξη και σύνθεση διαφορετικών αληθειών προόδευσαν, εξελίχθηκαν και αναπτύχθηκαν οι κοινωνίες.
Η πολιτική είναι η τέχνη του αγώνα, της μάχης για την προώθηση, επικράτηση, ηγεμόνευση των ιδεών, της ¨αλήθειας¨, συγκεκριμένης ομάδας, τάξης ή συμφερόντων και είναι συνυφασμένη με την εξουσία και τη δύναμη που πηγάζει από αυτή. Είναι λοιπόν αυτονόητο, εφόσον μιλάμε για μάχη και αγώνα επικράτησης ιδεών και συμφερόντων, για μάχη διαφορετικών αληθειών, ότι θα υπάρχουν συγκρούσεις στην πολιτική, αφού σε κάθε κοινωνία, όπως και στη δική μας την μικρή, υπάρχουν διαφορετικά συμφέροντα προς εξυπηρέτηση και βέβαια υπάρχουν και διαφορετικές ¨αλήθειες¨, αφού διαφορετικά αντιλαμβανόμαστε το ¨καλό¨ και το ¨σωστό¨ ο καθένας. Ανάλογα με την πολιτική αντίληψη και την κουλτούρα καθενός, άλλοι προασπίζονται και προτάσσουν το ιδιωτικό συμφέρον ως καίριο ενώ άλλοι το δημόσιο, άλλοι προστατεύουν το φυσικό περιβάλλον ως θησαυρό της κοινωνίας και άλλοι το βλέπουν ως πηγή πλουτισμού, άλλοι ομνύουν στον ελεύθερο ανταγωνισμό ως κινητήρια δύναμη της οικονομίας και άλλοι στον κεντρικό προγραμματισμό και την κρατική παρέμβαση και άλλα παραδείγματα, ων ουκ έστιν αριθμός . . .
Η ενασχόλησή μου με την πολιτική, έπειτα από πολλά χρόνια συμμετοχής μου στα κοινά μέσα από συλλόγους και κινήματα, έγινε γιατί θεώρησα πως είχε έρθει η ώρα να δώσω τη μάχη από ένα άλλο μετερίζι, με φίλους και συντρόφους που είχαμε πορευτεί σε πολλούς αγώνες μαζί, για ένα καλύτερο Θιάκι για μας και τα παιδιά μας, γιατί δικαιούμαστε να σχεδιάσουμε το μέλλον μας, για μια καλύτερη ζωή σε τούτο δω τον παράξενο βράχο που αποφασίσαμε να ζήσουμε και να εργαστούμε. Ένα καλύτερο Θιάκι για όλους τους Θιακούς και όχι για τους λίγους ημετέρους, και αυτό ήταν, είναι και θα είναι το κριτήριο με το οποίο θα πορευτώ κατά τη διάρκεια της θητείας μου στο δημοτικό συμβούλιο της Ιθάκης ως επικεφαλής της ριζοσπαστικής συσπείρωσης πολιτών Ιθάκης. Με αυτό το κριτήριο θα καταθέτω τη δική μου ¨αλήθεια, την “αλήθεια” της ριζοσπαστικής συσπείρωσης, τα μέλη της οποίας συμμετέχουν στη διαμόρφωση των προτάσεων μας, ελέγχουν και κρίνουν τις πράξεις των αιρετών της παράταξης μας.
Η ενορχηστρωμένη επίθεση της δημοτικής αρχής και του προέδρου του Δ.Σ. στο πρόσωπό μου κατά το τελευταίο Δημοτικό Συμβούλιο, χρησιμοποιώντας ακόμη και υφισταμένους τους προκειμένου να εξυπηρετήσουν τους σκοπούς τους και να αποκρύψουν την ανικανότητα τους, θα πέσει στο κενό γιατί οι πολίτες βλέπουν, οσμίζονται, αντιλαμβάνονται και γνωρίζουν την πορεία και την δράση καθενός από εμάς στη μικρή μας κοινωνία, όσο και αν οι διάφοροι συμβουλάτορες εξαντλούν όλη τη δεινότητά τους στην προσπάθεια διαστρέβλωσης της πραγματικότητας. Εκείνο όμως που μου έκανε εντύπωση στο τελευταίο συμβούλιο και θέλω να το επισημάνω είναι ο διδακτισμός και οι παραινέσεις του προέδρου του Δ.Σ., περί του τρόπου και του ύφους γραφής που θα πρέπει να ακολουθούμε από δω και μπρος εμείς της αντιπολίτευσης όταν αναρτούμε και δημοσιοποιούμε τις απόψεις μας, τις θέσεις μας, τις ενστάσεις μας (βλ. λήμμα λογοκρισία) προκειμένου να μην ενοχλούμε και να μην ταράζουμε τα ήρεμα νερά τους. Θα συνιστούσα στον κύριο πρόεδρο να περιοριστεί στις αρμοδιότητες του ρόλου του και αν οραματίζεται να κάνει τον καθοδηγητή και τον συμβουλάτορα ας αναλωθεί στην διδασκαλία και καθοδήγηση των συμβούλων της συμπολίτευσης.
Αγαπητοί κύριοι της δημοτικής αρχής και αγαπητέ πρόεδρε του Δ.Σ., ο ρόλος σας είναι δεδομένος και σεβαστός, έχετε αναλάβει σε μία δύσκολη περίοδο και μετά την καταστροφική θητεία της διοίκησης Κασσιανού-Παναγιωτόπουλου, να διαχειριστείτε τις τύχες του νησιού μας και οι κλήσεις σας για συνεργασία και συναίνεση, αυτό το μικρό διάστημα που διοικείτε, εισακούστηκαν από εμένα και την ριζοσπαστική συσπείρωση πολιτών, γι΄ αυτό και ήμασταν παρόντες όπου κληθήκαμε και όπου κρίναμε πως ήταν απαραίτητο και πως η συμμετοχή μας θα συνεισέφερε στο “κοινό καλό”, αλλά μη ζητάτε από μας δεδομένη εκ των προτέρων συναίνεση και συγκατάθεση, μη ζητάτε να κάνουμε στραβά μάτια, να βουλώνουμε τα αυτιά μας και να κλείνουμε το στόμα μας.
Ο ρόλος μας, ο ρόλος της αντιπολίτευσης, πέραν της συνεισφοράς της με προτάσεις που αντανακλούν τη δική της ¨αλήθεια¨ είναι να ελέγχει και να κρίνει την εξουσία, η οποία είναι ιστορικά αποδεδειγμένο πως αν μείνει ανέλεγκτη γίνεται ασύδοτη και ολοκληρωτική. Ο ρόλος της αντιπολίτευσης είναι να αποκαλύπτει τη δική της “αλήθεια”, διαφορετικά δεν έχει νόημα η δημοκρατία, δεν έχουν νόημα τα κοινοβούλια, τα περιφερειακά και δημοτικά συμβούλια και κάθε μορφή συλλογικής λήψης αποφάσεων . . . ο άλλος δρόμος είναι ο ολοκληρωτισμός.
Όταν η πολιτική αποσκοπεί στην επιβολή της μίας και μοναδικής “αλήθειας” τότε ελλοχεύει ο κίνδυνος τα αποτελέσματα να είναι ολέθρια για την κοινωνία και τους πολίτες σε όλους τους τομείς.-
