γιατί αν γλυτώσει το παιδί, υπάρχει ελπίδα

Γιάννης Μπαλάφας

Γνωστό το τραγούδι που ερμηνεύει ο Παύλος Σιδηρόπουλος σε στίχους Λευτέρη Παπαδόπουλου και μουσική Μίκη Θεoδωράκη. Και τι σχέση έχει αυτό με όλα όσα συμβαίνουν στη χώρα μας και στην Ε.Ε. από τις 25/1 έως σήμερα; Μεγάλη τολμώ να πω.

Κάποτε θα ‘ρθουν να σου πουν

πως σε πιστεύουν, σ’ αγαπούν
και πώς σε θένε

Έχε το νου σου στο παιδί,
κλείσε την πόρτα με κλειδί
ψέματα λένε

Κάποτε θα ‘ρθουν γνωστικοί,
λογάδες και γραμματικοί
για να σε πείσουν

Έχε το νου σου στο παιδί
κλείσε την πόρτα με κλειδί,
θα σε πουλήσουν

Και όταν θα ‘ρθουν οι καιροί
που θα ‘χει σβήσει το κερί
στην καταιγίδα

Υπερασπίσου το παιδί
γιατί αν γλιτώσει το παιδί
υπάρχει ελπίδα . . .

[divider] [/divider]

Στόχος του κειμένου δεν είναι να επαναλάβει τα όσα σημαντικά και ελπιδοφόρα αντανακλά το αποτέλεσμα της 25ης  αλλά τα όσα ακολουθούν. Η νέα ελληνική κυβέρνηση κάνει τα πρώτα βήματά της, μέσα σ’ ένα πεδίο τόσο στην Ευρώπη όσο και στην Ελλάδα αντικειμενικά δύσκολο. Πολλοί λένε «η αρχή είναι το ήμισυ του παντός». Έτσι είναι τα πράγματα, πολλοί περιμένουν εντός και εκτός το στραβοπάτημα, ώστε να μην προλάβει η νεαρή αυτή κυβέρνηση να «ενηλικιωθεί». Να μην πατήσει γερά στα πόδια της, να μην ανοίξει το βηματισμό της, να μην δικαιώσει έμπρακτα όσους τη στήριξαν στις 25 Ιανουαρίου και τους πολλούς περισσότερους που μας πλησίασαν πολιτικά στη συνέχεια. Πρέπει να να πετύχει στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό η προσπάθεια που άρχισε στις 25 Γενάρη κόντρα σε όσους θέλουν ή να την ταπεινώσουν η να την τελειώσουν.

Γι’ αυτό το σενάριο οι «εν αναμονή» έχουν ναρκοθετήσει τεχνηέντως αυτές τις πολύ δύσκολες πρώτες μέρες. Τώρα έρχεται η δική μας στιγμή, της κυβέρνησης, των πολιτών, της Ελλάδας. Καλούμαστε να αποφασίσουμε με ποιους θα πάμε και ποιους θα αφήσουμε.

Με απόλυτη σαφήνεια λοιπόν όλοι εμείς που στηρίζουμε την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας, στηρίζουμε ταυτόχρονα την κυβερνητική διαπραγμάτευση, εμπιστευόμαστε τη διαπραγματευτική ομάδα και τον Αλέξη Τσίπρα. Χωρίς υποσημειώσεις, χωρίς «αλλά», χωρίς προσωπικές «ατζέντες», χωρίς λαϊκίστικες επιδιώξεις. Γιατί για μας αριστερό είναι αυτό που κάνει καλό στους πολίτες, στη δημοκρατία, στην ισονομία, στην πρόοδο.

Οφείλουμε να είμαστε ειλικρινείς. Δεν μπορούμε άμεσα να υλοποιήσουμε το σύνολο των προεκλογικών μας υποσχέσεων. Ένα μέρος θα μετατεθεί για τα επόμενα χρόνια, πάντα εντός της τετραετίας. Κανείς όμως δεν μπορεί να αγνοήσει τα μέχρι τώρα επιτεύγματα της κυβέρνησης, τα οποία δεν είναι και λίγα:

-Ελήφθησαν μέτρα για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης. Την στιγμή που γράφω αυτό το άρθρο, έχουν καταθέσει αιτήσεις πάνω από 210.000 συμπολίτες μας.

-Ρυθμίστηκαν σε 100 δόσεις οι οφειλές προς το δημόσιο.

-Αποποινικοποιήθηκαν οι οφειλές προς το δημόσιο έως 50.000 ευρώ.

– Επανέρχονται, σταδιακά, οι παράνομα απολυμένοι του δημοσίου.

-Καταργήθηκε το εισιτήριο των 5 ευρώ στα δημόσια νοσοκομεία.

-Καταργήθηκε η τράπεζα θεμάτων.

-Αποφασίστηκαν μέτρα για την αντιμετώπιση της βίας στα γήπεδα και τη διαφθορά στον αθλητισμό.

-Ακυρώθηκαν οι αυξήσεις στα τιμολόγια της ΔΕΗ.

-Καταργήθηκαν οι φυλακές Τύπου Γ’.

-Επαναλειτουργεί η ΕΡΤ.

-Χορηγείται το επίδομα ενοικίου σε 30.000 νοικοκυριά

Επίσης  έχουμε:

-Απεμπλοκή από μνημόνια, ως πλαίσιο πολιτικής λιτότητας και διαπραγματεύσεις με αμοιβαίες υποχωρήσεις σε ένα σχέδιο οικονομικής και κοινωνικής βιωσιμότητας.

-Αποφυγή ενός σχεδίου που στόχευε στην οικονομική και δημοσιονομική ασφυξία και ουσιαστικά στόχευε σε «αριστερή παρένθεση» της κυβέρνησης.
«Κλειδί» για όλα αυτά θα είναι η επίτευξη μιας τίμιας συμφωνίας με τους δανειστές το συντομότερο δυνατό. Πιστεύουμε ότι με την υπογραφή της συμφωνίας η αγορά θα αναπνεύσει, η αβεβαιότητα θα απομακρυνθεί, και θα επιτευχθεί επανεκκίνηση της οικονομίας.

Ξέρουμε καλά ότι η αγορά στενάζει αυτή την εποχή.

Ξέρουμε καλά ότι αγωνιά το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας.

Ξέρουμε όμως ταυτόχρονα ότι οι Έλληνες στηρίζουν τη κυβέρνηση σε αυτή της τη προσπάθεια για συμφωνία η οποία δε θα διασφαλίζει απλά «την επόμενη δόση», αλλά θα έχει ορίζοντα εξόδου από τη κρίση.

Υποχρέωση μας είναι να στηρίξουμε αυτή τη προσπάθεια. Ξέρουμε καλά ότι δεν θα είναι όλοι «ευτυχείς»  με την υπογραφή της συμφωνίας. Τα παλιό πολιτικό σύστημα θέλει να επιστρέψει, ποντάρει στο σενάριο της «αριστερής παρένθεσης»… Επίσης η διαφθορά και η διαπλοκή δε θέλει να πετύχουμε διότι απειλείται το «βασίλειο» τους. Έχουν χάσει τα «στηρίγματα» τους στη κυβέρνηση, χάνουν σιγά-σιγά (ίσως πιο αργά από ότι έπρεπε…) τα στηρίγματα τους στη δημόσια διοίκηση, το χρηματοπιστωτικό σύστημα, ενώ αδυνατίζουν οι δυνατότητες παρέμβασης των συστημικών ΜΜΕ.

Καταλαβαίνουμε ότι η κυβέρνηση τα έχει βάλει με πολλούς «εκτός των τειχών».

Καταλαβαίνουμε  την κριτική που ακούγεται «εντός των τειχών», αλλά αδυνατούμε να καταλάβουμε φωνές που δείχνουν να μην αντιλαμβάνονται τι εντολή λάβαμε από τον ελληνικό λαό στις 25 Ιανουαρίου π.χ. Η επιλογή μας για λύση εντός της ζώνης του €.

Η κυβέρνηση αυτή είναι υποχρεωμένη να προχωρήσει με ρήξεις και συνθέσεις. Με προωθητικές συμφωνίες, αλλά και με συμβιβασμούς. Το βασικό είναι να προχωράμε μπροστά, να προωθούμε αποφάσεις και λύσεις που ανακουφίζουν και βοηθούν το λαό. Με στόχο στο τέλος της τετραετίας να υπάρχει ένας θετικός απολογισμός, σε σχέση με το τι παραλάβαμε και το που θα οδηγούνταν τα πράγματα αν…

Για αυτά θα κριθούμε. Στο ενδιάμεσο πιστεύω ότι θα έχουν αλλάξει πολλά στην Ευρώπη, στην Ελλάδα, στην οικονομία, στην επιχειρηματικότητα, στην αντίληψη και την καθημερινότητα των πολιτών, αλλά και στο ίδιο το κόμμα μας, τον ΣΥΡΙΖΑ. Σε εποχές μεγάλων αλλαγών, τίποτα δε μπορεί να μένει ανέγγιχτο…

* Ο Γιάννης Μπαλάφας είναι βουλευτής Β’ Αθήνας και Β’ Αντιπρόεδρος της Βουλής.