Φαντάζομαι έναν κόσμο
Posted by Στρατής Φάβρος in ΔΟΚΙΜΕΣ
Φαντάζομαι έναν κόσμο–
όπου τα πράγματα
φτάνουν στα Ακρα
για το Δίκαιο —
και το Αγαθό–
όχι Ρητορικά–
αλλά ως επίπονες
σπουδές στο Πραγματικό
η αγαθή Επιθυμία —
εκτός Δικαίου κατοικεί
Στρατής Φάβρος
[divider] [/divider] [divider] [/divider]
Never Be —
always Become —
this Way
you won’t have to Apologise–
for something
you were — Not —
Be only
when in matter of being — Just
By my Doppelanger Mattia
[divider] [/divider] [divider] [/divider]
(εκείνοι οι Ρώσοι που θά καναν τον άνθρωπο αθάνατο τι γίνανε πάλι ρε παιδιά;)
Dear Olivia
I think I have already applied for the job
η έκσταση, ξέρετε είναι μια μεταμόρφωση της θλίψης
Ἀίδης καὶ Διόνυσος … —
η έκσταση πουλιέται σε χαπάκι
απ’ όταν ήσουνα αντράκι ρε καλφάκι
στη εξορία θα πεθάνεις απ τη πείνα
Πόπλιε Νάσε χάσε και σκάσε
Aπ’ όποια φόρμα έχεις μπει Ω ! ποιητή
κοπάνα τη και βγες για τη ζωή —
Μα τι μας λές για ποια ζωή μιλάς;
μιλώ για κείνην που δεν ξαναγυρνά.
«I said petals from an appletree.»
Μα αυτήν έχω μοναχά τη φόρμα τη φτωχειά.
Κλάψε με μάνα αλίμονο γιατί πέταξε και πήγε
η μια ζωή μου η μικρά.
Όλοι πεθαίνουν τελικά,
ζήσε μονάχα τωρα δα.
(εκείνοι οι Ρώσοι που θά καναν τον άνθρωπο
αθάνατο τι γίνανε πάλι ρε παιδιά;)
Από τη συλλογή Ασκήσεις Θανάτου
){kind=link}