Ιφιγένεια Κοντού
Τα ελληνικά κανάλια έπαιξαν το παιχνίδι των Τούρκων γεμίζοντας τον τηλεοπτικό χρόνο με τουρκικές παραγωγές… Μόνο που το παιχνίδι χόντρυνε και τώρα οι Τούρκοι θέλουν και τα ίδια τα κανάλια…
Τσακ!
Το πρώτο αβγό έσκασε δειλά-δειλά [και μάλλον διερευνητικά] πριν από αρκετά χρόνια… Με τις πρώτες τουρκικές λέξεις στην ελληνική τηλεόραση. Ήταν ο «αθώος» έρωτας ενός έλληνα με μια όμορφη τουρκάλα σε φτηνή, σχεδόν cult σαπουνόπερα… Μαθημένοι από αταίριαστους έρωτες [του μπαλαμού και της τσιγγάνας, του αλβανού και της ελληνίδας κ.α.], το δεχτήκαμε σχεδόν κολακευμένοι [«χαχα κοίτα χάλια τα τούρκικα σπίτια…»]
Λίγα χρόνια μετά -Τσακ! – έσκασε και δεύτερο αβγό. Πιο σίγουρο –πιο φιλόδοξο, πάλι με τη μορφή αισθηματικής σειράς. Εδώ η παραγωγή ήταν πλούσια… Εξωτερικά γυρίσματα και πανοραμικά πλάνα πάνω από τη γέφυρα της Κωνσταντινούπολης, μοντέρνα ντιζαϊνάτα γραφεία μεγάλων εταιριών, πανάκριβα πολυτελή αυτοκίνητα και σκάφη… Δεν χρειάστηκαν καν χίλιες και μία νύχτες. Σε δυο τηλεοπτικές σεζόν, μάθαμε και την Πόλη απ’ έξω κι ανακατωτά αλλά και τα τούρκικα φαρσί. Μερ-αμπά –Ιγκιτζιλέρ – Εβέτ – Αννέ –Αμανέ …
Το τρίτο αβγό έσκασε με πάταγο! Μέσα από τη χλιδή, τα κόκκινα βελούδα, τα ψηλά καπέλα-αμπαζούρ με τα χρυσά κρόσια και τους μεταξωτούς φερετζέδες, εμφανίστηκε ο Σουλεϊμάν ο Μεγαλοπρεπής και η τουρκική ιστορία άρχισε να σουλατσάρει κάθε απόγευμα από το χολ στο σαλόνι μας και πίσω… Γίναμε εξπέρ σε ίντριγκες και δολοπλοκίες αλλά και στο γενεαλογικό δέντρο των σουλτάνων. Ποιος ήταν ο κολλητός του Σουλεϊμάν, ποιος έκανε κουμάντο στο χαρέμι του, ποιες γυναίκες πήρε, ποια παιδιά έκανε, αν τα σκότωσε για την εξουσία, ποιος διάδοχος επέζησε … ο μέσος έλληνας τηλεθεατής αυτά πλέον τα παίζει στα δάχτυλα.
Θαυμάσια. Η εξοικείωση έρχεται με τη σωστή σειρά, τακτικά και οργανωμένα, όχι αποσπασματικά και κουτουρού… Πρώτα η γλώσσα, ύστερα οι συνήθειες, αργότερα η ιστορία. Οι Τούρκοι ξέρουν πολύ καλά τι κάνουν και πώς το κάνουν… Εμείς είμαστε εντελώς ανοχύρωτοι. Ως κράτος. Ως κοινωνία. Ως πολίτες. Εντελώς χάπατα. Δίχως καμία αντίσταση. Ό,τι αβγό μας σερβίρουν, το τρώμε. Τα τούρκικα τα έχουμε φάει με όλους τους τρόπους: μάτια – ομελέτα – στραπατσάδα.
Ο Τούρκος επιχειρηματίας-καναλάρχης-εμπορικός διευθυντής που διεκδικεί μια άδεια στο ελληνικό τηλεοπτικό τοπίο δεν είναι τίποτα περισσότερο από άλλο ένα αβγό Τουρκίας που ετοιμάζεται να σκάσει. Θα πάρει κανάλι –λέει– για ψυχαγωγικό πρόγραμμα. Ωραία! Και θα παίζει όλη μέρα τη Χιουρέμ, την Κιοσέμ και το χαρέμ’ ολόκληρο.
Κι αυτό που με τρομάζει περισσότερο είναι ότι θα το βλέπουμε.
Στο καναπέ, άβουλοι , νωθροί κι εντελώς αποβλακωμένοι.
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ…
Πόσα περιστατικά κακοποίησης παιδιών αναφέρθηκαν στις αρχές…