ας ιδιωτικοποιηθεί το νερό και ο αέρας,
ας ιδιωτικοποιηθεί η Δικαιοσύνη και ο Νόμος,
ας ιδιωτικοποιηθεί και το περαστικό σύννεφο,
ας ιδιωτικοποιηθεί το όνειρο,
ειδικά στην περίπτωση που γίνεται την ημέρα και με τα μάτια ανοιχτά.
Και σαν κορωνίδα όλων των ιδιωτικοποιήσεων,
ιδιωτικοποιήστε τα Κράτη,
παραδώστε επιτέλους την εκμετάλλευση υμών των ιδίων
σε εταιρίες του ιδιωτικού τομέα με διεθνή διαγωνισμό.
Διότι εκεί ακριβώς βρίσκεται η σωτηρία του κόσμου…
Και μια και μπήκατε στον κόπο, ιδιωτικοποιήστε στο φινάλε
ΚΑΙ ΤΗΝ ΧΧΧΧ ΤΗ ΜΑΝΑ ΠΟΥ ΣΑΣ ΓΕΝΝΗΣΕ!”
(Ζοζέ Σαραμάγκου, Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας)
Aυτό το ποίημα του Βραζιλιάνου λογοτέχνη ανέσυρε η γερουσιαστής του Μεξικού Layda Sansores στις 8 Δεκεμβριου 2013, ασκώντας κριτική από βήματος στην απόφαση για δραστικές μεταρρυθμίσεις και ιδιωτικοποιήσεις στη χώρα της, υπενθυμίζοντάς στους ξεδιάντροπους κρατούντες πως αντιθέτως με τη μανούλα τους,
η χώρα ΔΕΝ τους ανήκει,
ΔΕΝ της αξίζουν τέτοιοι εκπρόσωποι,
και προτρέποντας τους, επαναλαμβάνοντας τους στίχους του ποιητή, όσο τους έχει καταλάβει ο πυρετός της ιδωτικοποίησης, να ιδιωτικοποιήσουν ακόμα και τη μάνα που τους γέννησε…
d. d. manias
One Comment
aris
Εκείνο που με βάζει σε βαθιές σκέψεις ενίοτε ορέ φίλε είναι το εξής:
Πως είναι δυνατό στον εικοστό πρώτο αιώνα να έχουμε ακόμα τέτοια προβλήματα?
Φιλόσοφοι, σοφοί, μαθηματικοί, εμπειρικοί, θρησκείες, έχουνε ταχθεί εναντίον της ιδιωτικοποίησης, των συντεχνιών, κλπ, ο κόσμος δεν είναι αμόρφωτος πλέον για να μη το γνωρίζει, και όμως είναι συστήματα που ακόμα ανθούν.
Πως γίνεται? Τι φταίει?
-Γιατί ο κόσμος είναι μ@λ@κας θα μου απαντήσει κάποιος.
Εύκολη απάντηση.
-Και πότε θα σταματήσει να κάνει αυτή τη «δουλειά», θα ξαναρωτήσω.
Και θα απαντήσω εγώ τώρα:
-Άμα δώσε – δώσε μείνουμε τρεις κι ο κούκος πάνω σε αυτό το πλανήτη.
Λες να είμαι πεζός και μου λείπει το «όνειρο»?
Τώρα που το καλοσκέφτομαι μπορεί να είμαι και λίγο αλλά αν είμαι δε φταίω, με έχει κάνει πεζό όλη αυτή η μ@λλ@κία που κυκλοφορεί γύρω μου.
Υ.Γ.
Ω ω ώ το «καβάλησε» θα πουν κάποιοι.
Εντάξει ρε παιδιά ξεκαβαλήστε εσείς και αφήστε με εμένα καβάλα, ένας είμαι, τι θα πάθετε??
Χουά χα χα χα χα χα χα.