Posted on June 20, 2017 | sifiniera
Γράφει η Βέρα Ι.Φραντζή
Δανάη, δεν χρειάζεσαι υπηρέτες
Λίγο σολάριουμ χρειάζεσαι και δυο χαστούκια στα καπούλια, ένα μίνι φορεματάκι και τα σημάδια από τα αλάτι γύρω από τις ρώγες σου
Δανάη, κορίτσι μου, ξεβάψου
Μην είσαι φυλακισμένη στο αδιόρατο της φύσης σου ηλίθιο κελί
Αλλά έπειτα τα κουκιά θα σου τα φτύνει εκείνος στο πρόσωπο γιατί της Γερακίνας τα βραχιόλια δεν μετράνε στο θεαθήναι και το φλερτ, το λέει και η Χειρδάρη
Τα παράθυρα βρίσκονται μέσα στα αχαμνά σου
Εκεί η ελευθερία σου, στην χαραμάδα της άφιξης του ωμέγα
Εκεί που θα βρεις τον καημό της μητρότητας
Το λαξευμένο ύψιλον που εμπορεύεται ο μασαζοκορσές σε ένα φθηνό διαφημιστικό σποτ του τηλεμάρκετινγκ
Θα’ θελαν οι κλειδώσεις του κόσμου να είναι σαν τις σάλπιγγες που σφυρίζουν αγέννητα παιδιά και οι Παναγίες μετράνε τους κρίνους που δεν μετέδωσαν το μήνυμα όπως θα έπρεπε, όπως θα ήθελε ο μάνατζερ της Ελένης Μενεγάκη, καμία σχέση με το αφεντικό που μπλοκάρει το ταχυδρομείο επίτηδες
Δανάη, κούρεψέ το για να αρέσει
Τώρα που έγινε το γουλί της μόδας, μην νομίσεις ότι μπορείς ξανθό, σγουρό και κρυφτό όπως το’ ήθελε η βροχή του Δία να το αφήσεις
Υπό τη σκέπη της περιποίησης θα μηρυκάσεις το πιλινγκ, το αδυνάτισμα, το λουστράρισμα του εγώ σου για να βρεις το πλούσιο γαμπρό, αδερφό του γαμπρού της Δούκισσας Νομικού.. ό, τι ξέμεινε στις θερινές εκπτώσεις
Αν γεννιόσουν τώρα Δανάη θα ήσουν η Τουρκάλα ηρωίδα του Φατίχ Ακίμ με μισθό μισό τους ανδρός σου και διαπομπευμένη στο Ίσνταγκραμ για την κυτταρίτιδά σου
Δανάη, σκλαβωμένη
Δαναή , εμείς